Monday, November 30, 2015

Thanksgiving

Woensdagavond was het zover: naar het vliegveld om Vic te halen! Het was super hem weer te zien en hij was erg blij weer even thuis te zijn. We aten samen en toen had ie plannen en vertrok. Blij weer te kunnen rijden en blij zijn vrienden weer te zien. 

Steven kwam tegen de middag op Thanksgiving ook thuis en was het kwartet weer even compleet. We kookten, keken naar de football wedstrijden op tv en het ge-ouwehoer tussen de jongens (vooral Ruben en Vic) ging gewoon weer verder. 

Ruben werkt sinds de zomer bij een pizzeria en spaarde voor een auto. En ineens...kocht ie daar een gitaar voor! Wij allang blij, want die auto waar hij voor spaarde zagen we niet zo zitten. Helemaal blij was ie...

Vic zagen we bij vlagen. Er bleven mensen slapen, hij ging bij mensen langs, hij shopte voor snacks om mee terug te nemen en ging uit eten met Abigail. Heerlijk, weer zo'n vol huis.

Steven kwam net uit de nachtdienst en had nog wat moeite met slapen. Het is enorm hard lichamelijk werken en stervenskoud. Hij moet dit waarschijnlijk nog een jaar doen en hopenlijk komt er dan iets anders vrij voor hem. Hij zou ook graag zijn studiekennis gebruiken. Hij ging vrijdag uit met Dana en daarna reed ie terug naar Fort Collins. 

Wij gingen schaatsen met Maxine en Olivia. Warme chocolademelk na. Want het was berekoud. 


Ook ging ze shoppen met vriendinnen:

Het was hier vier dagen een vrieskisttemperatuur met af en toe sneeuw. Daardoor wilde Leen de lampjes buiten niet ophangen. Hij was bang dat zijn handjes eraf zouden vriezen. Watje. 

Vic gaat terug naar Madison voor twee weken school en daarna zijn examens. Over 24 dagen is ie er weer!

Friday, November 20, 2015

Ziek, zwak, misselijk, snotterig, bloederig...

Tja. Hij gaat weer lekker hier. 

Leen gaf een dag over. Ruben en Maxine daarna ook. 

Toen werd Leen verkouden. Ik ook. We snottebakten ons door de dagen. Tot Leen pijn kreeg in zijn oogkas. Fikse sinus infectie. Aan de antibiotica. Ik hoop het te redden zonder. 

Dan kwam Bitty thuis met een klein wondje. Echt ieniemienie. Dus ik schonk er weinig aandacht aan. Twee dagen later was het een grote bloederige wond, lag hij in een hoekje en dronk en at niet meer. Ik kon direct bij de dierenarts terecht. Het bleek een groot abces te zijn. De arts maakte het schoon, gaf hem een antibiotica spuit en pijnstillers en het komt kennelijk helemaal weer goed. Eenmaal thuis ging het al snel wat beter. Hij wilde weer drinken en liep wat rond. Met die grote bloederige wond dus. 
Er zit gewoon een groot gat in z'n koppie!
De foto's zijn van een dag later, hij wilde alweer naar buiten!

Mia is zeer geïnteresseerd.

Snipverkouden zaten wij afgelopen weekend op het sportveld waar Ruben met zijn ultimate frisbee team meedeed aan het State Championship. 
Ze werden derde!

Het was echt heerlijk weer, maar een paar dagen later viel er hier zoveel sneeuw dat de scholen een dag dicht waren. 
Niet blij dat ie moet sneeuwschuiven op z'n vrije dag.

We houden ons een beetje rustig dit weekend. De kinderen hebben wel allerlei plannen. 
En Vic komt woensdagavond thuis! En Steven komt ook langswaaien. Want het is Thanksgiving volgende week!