Monday, August 26, 2013

Hoe we dan direct ook weer in de drukte zitten...

Wat is dat toch?
Dat zo'n eerste schoolweek altijd direct weer een heel gedoe is?

Zelf moest ik de gehele schooldag helpen met de verkoop van schoolspullen op de Middle School. Daar is altijd een run op, zo in het begin van het schooljaar.

We kwamen dus allemaal tegelijk thuis, Maxine vol enthousiaste verhalen en de jongens vooral uitgehongerd. Snacktime!

Toen kwamen de papieren tevoorschijn. De een moest dit ondertekend hebben, de ander dat. Er miste hier en daar wat aan schoolspullen en de jongens hadden geld nodig om op school de nodige boeken te kopen. 

De volgende dag ( Mia's 2e verjaardag!) deed ik al mijn buiten-huisse klussen, want woensdag stond er weer een legertje mannen op de stoep om onze verbouwing te regelen. De badkamer van onze slaapkamer wordt gemoderniseerd, wat hard nodig was, vanwege lekkage onder de douchevloer. 


En de jarige jet:


Ook wordt Maxine's kamer dubbel zo groot, door het wandje met de kamer ernaast uit te breken. Hoop gesjouw en geboor dus. 

De eerste back-to-school night hebben we ook alweer gehad. 

Op de 22e had  Ruubs zijn 15e verjaardag.
 Leen haalde hem uit school om direct naar de DMV te rijden om zijn permit te regelen. En meteen even rijden natuurlijk, mama met klamme handjes ernaast..


Er wordt ook flink gesport. Heel Amerikaans is het dat elke school de mogelijkheid biedt om voor of na school aan sport te doen. Sommige sporten zijn voor iedereen toegankelijk, voor andere moet je try-outs doen om bij het team te komen. Er is een varsity team (hoogste) en een junior varsity team. 

Maxine zit op de Middle School, waar iedereen mee kan doen. Zij is na school begonnen met atletiek. Duurt maar een maand, is elke dag na school een uur trainen, met af en toe een wedstrijd tegen een andere middle school. Leuke is dat ze zo veel kinderen leert kennen. Ook die niet bij haar in de klas zitten.

Ruben gaat na school aan ultimate frisbee doen. Dit is dus zo'n sport waar iedereen die wil aan mee kan doen. Hij heeft beperkt tijd, vanwege taekwondo en kan dus gerust hier en daar een training missen. Er zijn trouwens ook ultimate frisbee wedstrijden, dus vlak het niet uit!

Het meest intensieve nivo op highschool is het varsity team. Er wordt zes dagen in de week getraind met heel veel wedstrijden, ook op nationaal nivo (tegen andere high schools) als ze het op staatsnivo goed doen. Vic wilde niet aan de try-out voor ice hockey meedoen. Was bang dat het niet zou lukken en of het wel te doen zou zijn met zijn schoolvakken.
De coaches hebben hem overgehaald wel de try-out te doen en....hij zit in het team! Toch een droom die uitkomt. De coach zei: I love your size and technique and I can work with your foot work, you're in!

Deze groep van 20 jongens moet elke dag trainen, sommige dagen alleen off-ice, andere dagen alleen schaatsen. Er gaat voortdurend een leraar van school mee die hun cijfers in de gaten gaat houden en die de contacten met andere leraren onderhoudt, mochten de cijfers zakken. Ook worden de trainingen afgewisseld met studiesessies. Gelukkig duurt dit school ice hockey seizoen maar 2 maanden, het zal behoorlijk intensief zijn. Maar hij gaat ervoor!

Sport is erg belangrijk voor high schools, het heeft ook te maken met het imago van een school. Er wordt veel geld aan besteed en de wedstrijden worden goed bekeken.

Zaterdag moest Vic drummen op een benefiet concert. We gingen allemaal kijken en het was gezellig en leuk:





Gauw naar huis want Ruub vierde zijn verjaardag. Geen foto's, ik had hem moeten beloven geen enkele foto te maken...
 
Op zondag moest er door beide jongens huiswerk gemaakt worden en hielpen ze ook mee Maxine's kamer leeg te halen. Het tussenwandje is al weg:

Tuesday, August 20, 2013

Zondag in Fort Collins

Toen we 3 weken geleden midden in de nacht thuiskwamen uit Aruba vertrok Steven binnen het uur naar Fort Collins. Hij zou een paar dagen later in zijn nieuwe appartement kunnen, maar eerst moest zijn vorige woning nog schoon, zodat ie de borg terug zou krijgen.

Op Aruba had hij al gehoord dat het allemaal een grote zooi was. Hij zat zich, zodra het vliegtuig in Miami landde en hij weer kon texten dan ook al behoorlijk te ergeren en op te winden.

Afijn, het is allemaal goed gekomen. Hij sliep nog een paar dagen bij een vriend op de bank, totdat hij kon verhuizen.

Vorige week ging hij met een paar vrienden naar Michigan. De ouders van een van zijn vrienden hebben een huis aan Lake Michigan. Ze reden er zo'n 20 uur over. Hartstikke leuk hadden ze het gehad. Gewandeld, met de boot en de kayaks erop uit en de omgeving is daar schitterend. 

Al met al hadden we dus zijn nieuwe onderkomen nog niet gezien en dat ging zondag gebeuren.

Zonder Vic, want op de laatste dag van de vakantie moest toch het boek uitgelezen worden en de wiskunde gemaakt. Op mijn opmerking dat het toch jammer was zo de laatste dag door te brengen en dat het veel leuker zou zien iets met vrienden te doen, werd honend gereageerd. Kennelijk werd de dag door al zijn vrienden zo besteed. Okee dan.

Steven woont nu met Will samen, zijn vriend uit Californie, die hij al kent sinds 2nd grade. Ze hebben een leuk appartement: een woonkamer/keukenblok en  2 kleine slaapkamers. 



We lunchten bij Steven's favoriete sandwich shop, Cheba Hut. Natuurlijk ging Will ook mee en hoorden we over hun belevenissen in Michigan.



Nog even een paar foto's op The Oval, op campus, en daarna moest Steven werken.


En thuis bleek Vic dan ook eindelijk de boel af te hebben, pfff.

Saturday, August 17, 2013

Nog een beugel en.....school!

We hadden nog even een drukke voorschoolse week, zeg.

Allereerst kwam Michael Jackson even langs. 
Michael onze pianostemmer, that is. 
Mr. Jackson was in het geheel niet tevreden over de baby grand en drukte mij op het hart hem vaker te bellen. Na ruim een uur pingelen was de piano weer getuned. En nu bijhouden...

Ik nam Maxine mee voor een evaluatie bij de orthodontist. En wat Leen al zei bij haar geboorte werd hier bevestigd: het arme kind heeft geen kin... Een 'skeletal discrepancy' heet dat. Voor een perfect resultaat is een kaakoperatie het beste. Slik.
Wij gaan echter voor een redelijk tot goed resultaat, wat inhoudt dat ze maar liefst bijna 3 jaar een beugel moet, met daarna levenslang een 'retainer', een soort bitje. Over een maand of 6 worden er metalen staafjes in haar mond geplaatst die ervoor moeten zorgen dat de bovenkaak naar achteren en de onderkant naar voren wordt getrokken. Geen feestje dus. 
De beugel kon 2 dagen later al geplaatst worden.
Ze heeft vrij veel last en eet alleen soepjes, yoghurt en smoothies...


Beide jongens moesten zich op school melden om de administratieve meuk af te werken en Vic had een aantal activiteiten voor/met zijn schoolclub Excalibur.

Zelf heb ik mij 2 dagen uit de naad gewerkt in de school store op Maxine's school. Toen beide jongens dus vandaag naar de Office Depot wilden voor schoolspullen heb ik ze met Leen gestuurd...kon geen schoolspullen meer zien.

Ze zijn lekker bezig geweest hun zooi in orde te brengen en Pientje is helemaal klaar voor Middle School! Ze was vrijdag al geweest voor een halve dag en het leek haar wel leuk allemaal.

Ook Ruben is al een halve dag geweest en ook dat ging goed. Maandag dus de echte start.

En ... Geloof het of niet.... Ruben legde vanochtend de laatste hand aan zijn wiskunde...na stevig aandringen van mij. Dat wel. Nu zijn boek nog.

Vic gaat morgen niet mee naar Fort Collins.
Hij gaat zijn boek lezen en zijn wiskunde doen.
Tja.

Sunday, August 11, 2013

Nog een weekje!

Het aftellen is begonnen.
Vrijdag gaan ze weer naar school. Eerst een halve dag, ze mochten eens moe worden...

Ik vind het ook wel mooi geweest zo. In het belang van moeder en kind is het beter dat moeders weer eens even alleen is.

Maxine en Ruben verdragen elkaar slecht momenteel en ik ben het meer dan zat hun gesteggel nog langer aan te horen.

Intussen moeten ze wel nog alle drie een boek voor school uitlezen en zowel Ruben als Vic moet een wiskundepakket maken. Ik neem aan (hoop) dat deze projecten de afrondingsfase naderen, maar ben daar in het geheel niet zeker van.... (Zie foto)



Mia was overgelukkig weer thuis te zijn na Aruba en na een uur als een hond zonder kop te hebben rondgerend, viel ze vol overgave in slaap:

Ruben kreeg nog meer metaal in zijn mond. Twee metalen staafjes, vroeger de zogenaamde buitenboordmotor:

Vic had de finale van zijn zomerhockey en verloor die. Tweede dus:


We hadden nog een flinke hagelbui ook zeg:


Over anderhalve week is Ruubs dus jarig en zullen wij de middag van zijn verjaardag bij de DMV doorbrengen. Maar dan heb je ook wat! Een permit! Vandaag regelden we zijn andere kado. We reden naar de Zweedse blauw-gele winkel en hij zocht een slaapbankje uit voor zijn 'man cave':

En ja, dat is een game controller in zijn hand. Nu komt er helemaal niks meer van het boek en het wiskundepakket, vrees ik...

Saturday, August 10, 2013

De politie-agent in m'n auto....

Grote griebels! Ook Ruben slaagde gisteren voor zijn theorie-examen.
We gingen onmiddellijk feesten: eerst frozen yogurt en daarna pizza van Zpizza. 
Hij mag pas op zijn verjaardag (op de 22ste) zijn permit ophalen. Tot dan toe zit ie dus nog gewoon op de bijrijdersstoel. 
Maar!
Hij is nu natuurlijk wel de grote expert. 
Vanochtend reed ik hem naar de Walmart.

'Whoa, mom, what are you doing???'
Eh....van baan veranderen...
'Well, you know you're doing that totally wrong, do you?'
Eh...nee...
'SMOG, mom, I don't see you doing that'.
Eh...?????
Alsof ie het aan een halve gare uitlegt:
'Signal, Mirror, Over the shoulder, GO!'
Juist.

Ook word ik grondig getest op mijn kennis van de verkeersborden.
Er wordt veel gezucht in de auto.
Door hem en door mij.
Jeee! Nog een jaar. Dan moet ik mijn derde kind ook loslaten...


(Oh ja, en wist ik trouwens dat er een crack in mijn achterlicht zat? That's illegal, mom.)