Fort Collins

Nou. Met de auto liep het niet goed af. Vind ik dan. Leen vond het nog meevallen. Het had erger kunnen zijn. Er moest voor een enorm bedrag een nieuwe waterpomp in, dus Subbie ging maandag onder narcose en 's-avonds konden we hem weer ophalen. Geen nieuwe auto dus, waar Ruben zich al op verheugd had.

Maar he. In ander, meer opgewekt, nieuws kan ik melden dat de lente hier nu toch echt in aantocht is. Of de zomer, want soms duurt de lente hier maar heel erg kort of gaan we zelfs direct van winter in zomer over. De sneeuw die zaterdag is gevallen (toch zo'n 25cm) is vrijwel overal weer weg. De vogels zijn terug en zingen hun hoogste lied en de bomen lopen heel voorzichtig uit. We kunnen weer lekker buiten lunchen.

Vandaag gingen Kira en ik naar Fort Collins. We hadden uiteraard met Steven afgesproken voor de lunch en voor die tijd liepen we even over de campus en Kira kocht een en ander in de Ram's winkel (de ram is de mascotte van CSU). We zagen Steven bij de Cheba Hut, zijn favoriete lunch spot, en konden heerlijk buiten zitten.

Na de lunch reden we even langs zijn nieuwe appartement waar hij per 1 augustus in kan, en daarna liet hij Kira zijn huidige huis zien. Ze maakte ook kennis met kippen Lucky en Piedro (die op pensioen is).

Daarna zette hij ons af bij Old Town Fort Collins, waar we nog even rondkeken en hij terugging naar college. 

Het voelde gewoon aan als een dagje spijbelen voor mij, heerlijk zo'n dagje er even uit, door de week.

Meer sneeuw en een oververhitte motor...

Dinsdag kwam Steven ook weer thuis van zijn kampeer/offroading trip in Canyonlands, Utah. Ze waren met twee auto's gegaan - 12 mensen... Gewoon in het wild hun tentjes opgezet op een plaats in overweldigend mooie natuur. Geen enkele voorziening, dus hij had een schep bij zich voor de grote boodschappen, haha. Ze hebben een grote wandeling gemaakt en verder vooral ge-offroad. In Canyonlands is een groot aantal trails (paden) speciaal voor 4WD auto's. Hij had af en toe wel peentjes gezweet, vertelde hij, en ik was blij dat ik het allemaal niet wist!

Hij kwam met twee vrienden thuis aanzetten, alledrie uitgehongerd. Snel wat te eten gemaakt en de vrienden gingen daarna nog door naar Fort Collins. Steven heeft de dag daarop besteed aan het schoonmaken van zijn geliefde auto.

Ook gingen we natuurlijk even gezellig met z'n 3en lunchen. We namen Kira mee naar Panera Bread, wat ze ook weer heel gezellig vond. 's-Avonds werd Steven ineens uitgenodigd om de Avalanche ice hockey game bij te wonen. Een vriend had kaarten en hij verwachtte goedkope, slechte plaatsen. Zaten ze vlak achter de spelersbanken! De vriend is de babysitter van iemand die bij het Pepsi Center werkt, vandaar. Leuke meevaller dus. 

Hij vertrok de volgende dag weer. Feesten had ie, en ook moest er nog een werkstuk geschreven worden.

Vic had evaluatie training gehad voor het Creek school hockey team. Hij is in het junior varsity team 1 geplaatst, het middelste van 3 teams. Met al z'n vrienden. Helemaal happy dus. Vanaf nu om de andere dag hockey. Ook is hij lid geworden van de sportschool, zodat hij op zijn hockey off-days ook kan sporten.

We hadden plannen voor het weekend, maar het liep allemaal wat anders...
Vrijdagmiddag begon het enorm te sneeuwen en dat ging op zaterdag gewoon door. Kira hielp ook gezellig mee sneeuw ruimen:

De dames wilden dus graag shoppen en ik reed met een slakkengang over de snelweg naar de mall. Gekkenwerk. Er waren nog andere shoppers ook, de gekken, maar druk was het niet. De snelweg was gewoon ondergesneeuwd. Veel kochten ze niet, maar ze hadden wel lol met het aanpassen van galajurken, haha. 

Toen we weer veilig thuis waren aangekomen, besloot ik dat ik er vandaag beslist niet meer uitging en we gingen in de hot tub en daarna keken de dames een Harry Potter film. Is nog best vermoeiend, zo'n film kijken:

Zondag begon zonnig. Leen nam de dames mee naar Colorado Springs om daar de tram te nemen omhoog naar Pikes Peak. Zover kwam het helaas niet... De auto begon ineens te roken vanonder de motorkap en de motor bleek oververhit. Ze belden de wegenwacht en de diagnose was een lek in het koelsysteem. Afhankelijk van waar het lek precies zit, kan het een reparatie van $10.00 zijn of de auto is total loss... Ja. Hij is fijn. Er kwam een tow truck voor de Suburban en een andere auto die Leen, Kira en Maxine naar huis bracht. Wordt vervolgd...

Het sneeuwt trouwens alweer... zo'n 25 cm dit weekend. Mag het lente worden aub? En waarom sneeuwt het hier de laatste tijd alleen in het weekend? Leve de hot tub...

presidenten en mammoeten

We hebben allemaal heerlijk geslapen en gelukkig is het ergens vannacht opgehouden met sneeuwen. Je zou toch ingesneeuwd raken in de Black Hills! Die black hills zijn overigens white hills nu, het zicht is helaas nog steeds erg slecht.

We doen ons tegoed aan het gratis ontbijt (vooral de kinderen stouwen aardig wat weg) en gaan dan opnieuw naar Main Street, Rapid City. Het mag dan niet meer sneeuwen, er staat wel een snoeikoude wind. We rennen van straathoek naar straathoek om te raden welke presidenten er op het kruispunt staan.

Kira gaat op de foto met Lincoln en Ruben met Truman. Het beeld van Clinton is weg (omgezaagd?), maar ook dat is geen probleem voor Ruubs.

Omdat het uitzicht slecht is en het dus ook snoeikoud is, besluiten we de Mammoth Site in Hot Springs te bekijken. Wij zijn er al eerder geweest maar voor Kira is het nieuw en ook Maxine kan zich er weinig van herinneren. 26000 jaar geleden zijn hier mammoeten in een meer gevallen, waar ze niet meer uit konden komen. Ze zijn daar dus gestorven en hun botten zijn in 1974 gevonden. In plaats van ze uit te graven is er een museum om heen gebouwd, waar ze nog steeds aan het uitgraven zijn. Inmiddels zijn er al zo'n 60 mammoeten en talloze andere dieren gevonden.

Als we uit het museum komen schijnt zowaar de zon. Nee he, net als wij weer weg moeten. We halen gauw een sandwich bij Subway, waar Kira weer gek wordt van alle keuzes, en eten die in de auto op. We maken een kleine detour, zodat we ook de staat Nebraska bezoeken. Kira wil graag een foto van het welkomstbord en met gevaar voor eigen leven (snoeiharde wind) maak ik die voor haar. Leen moet me gewoon de auto weer intrekken!

Mmmm,...the good life? Dat is hier niet echt te zien. Hier is het echt prairie, zover we kunnen kijken. Door de keiharde wind breekt een ruitenwisser af. Ook zien we ontzettend veel tumbleweeds, droge bosjes takken. Ze waaien naast de weg mee en steken met z'n allen over. Zoveel hebben er nog nooit bij elkaar gezien en Kira steekt het fototoestel maar weer eens uit het raam. Wat een leegte hier. Het ziet er allemaal wat triestig en verloren uit, ook omdat we door verschillende zandstormen rijden en het gewoon haast donker is daardoor.

Dan rijden we colorful Colorado weer binnen en na nog eens 2 uur rijden zijn we weer thuis. Veel gezien, veel gereden, gezellig weekend!

Roadtrip South Dakota

We wilden Kira graag iets meer van Amerika laten zien en gaven haar verschillende keuzes. Ze wilde erg graag Mt. Rushmore zien, de berg waarin de gezichten van 4 presidenten (Washington, Jefferson, Th. Roosevelt, Lincoln) zijn uitgehakt. 

Vic wilde niet mee (we hebben het al eens gezien) en Steven kwam wel thuis voor spring break, maar ging een paar dagen met vrienden kamperen in Utah. Vic kon dus mooi op Mia passen.

We haalden op vrijdag de Ruben en Maxine om 2 uur uit school en gingen rijden. Het was een superwarme (23 graden) dag, maar helaas zou dat niet zo blijven. Onderweg stopten we in Lusk om in een echte Amerikaanse truck stop te eten. Veel meer keuze was er ook niet in Lusk, haha. 

Het hotel in Hot Springs was basic, maar er was wel een zwembad met hot tub en daar hadden de kinderen nog wel even zin in voordat we gingen slapen.

De volgende ochtend was het bewolkt en een stuk kouder. Tijdens het ontbijt begon het zelfs te sneeuwen! Tja, het is nog steeds winter hier. We reden door Custer State Park en al direct zagen we de buffaloes. We stopten midden op de weg (er was toch geen hond, alleen buffies) en draaiden de ramen naar beneden om foto's te nemen. Het kon ze allemaal weinig schelen. Eentje likte er zelfs achter aan onze auto. 

We reden eerst langs het Crazy Horse Memorial. Dit is de Native American tegenhanger van Mt. Rushmore. Het eert een Indiaans opperhoofd die door een Amerikaan in de rug is gestoken terwijl er vredesoverleg was. Het is nog lang niet af, maar zal het grootste kunstwerk ter wereld worden. Het uitzicht was helaas slecht door al die sneeuw, maar af en toe kwam Crazy Horse toch tevoorschijn.

We aten er nog een lekkere lunch en gingen toen op weg naar Mt. Rushmore. Ook daar was het helemaal niet druk. We konden vlakbij parkeren en liepen via de Avenue of the Flags (alle vlaggen van alle staten en de common wealths hinger er) naar het uitzichtspunt. De presidenten waren wat nattig en zagen er wat droevig uit, maar het blijft een mooi gezicht. We keken binnen nog een film en bekeken het visitor's center.

Tja, niet te zien op deze foto, deze dan:

Het lijkt net of ze snottebellen hebben, zei Maxine.

Door naar Rapid City. Op Main Street staan op alle straathoeken beelden van presidenten. Het sneeuwde inmiddels wel heel erg hard en wellicht gaan we morgen nog even terug, maar hier dan de dames op de foto met George Bush, Sr:

Dan gauw naar het hotel en we storten ons onmiddellijk in het warme zwembad en de hot tub, terwijl het buiten echt enorm hard sneeuwt. We eten bij Outback Steakhouse, gedeeltelijk omdat het pal naast ons hotel ligt.

Ik denk niet dat we laat naar bed gaan, de 10 zit al in de klok...

Een warme dag

Vandaag een heerlijke warme dag. De sneeuw in de achtertuin is nu echt flink aan het smelten, eindelijk! Het favoriete beertje van Mia is echter nog steeds vastgevroren aan het gras. In de voortuin, bij de voordeur waar het extreem zonnig en warm is, zag ik al de eerste groene puntjes. Yeah!

Kira en ik gingen in de ochtend langs de triple A, de wegenwacht. Op vertoon van mijn lidmaatschap konden we gratis kaarten en tourboeken ophalen. We kozen de boeken en kaarten van Nebraska en South Dakota. We gaan dit weekend Kira o.a. Mt. Rushmore laten zien en rijden door Nebraska zodat ze nog een extra staat aan de verzameling kan toevoegen.

Ook namen we een sightseeing boekje over Denver mee en Kira besloot dat ze graag eens naar de Denver Mint wilde (waar de munten van Amerika gemaakt worden, 1 van de 2 faciliteiten in de VS waar dat gebeurt). Ik maakte direct een afspraak voor een tour, want deze tours zijn erg gewild en snel volgeboekt.

We aten onze lunch lekker in het zonnetje en verbrandden zelfs een beetje. We haalden Maxine lopend uit school en later maakte Kira haar eerste eigen autoritje: ze haalde Maxine uit de dansschool. En het ging super! Weer wat vrijheid erbij voor haar.

De dames bij de Avalanche game, afgelopen zondagavond:

nieuwe website!

Ik was het helemaal zat op de oude weblog en ga nu dus hier verder. Het moet natuurlijk allemaal nog gezelliger, dus geduld mensen!

Ondertussen is Kira hier alweer twee weken en heeft al twee sneeuwstormen meegemaakt. Nu is het hier heerlijk weer en morgen wordt nog beter, dus lekker lunchen in het zonnetje.

We zijn een dagje naar Denver geweest, het Capitol van binnen gezien en geluncht met Leen. Ze is druk bezig met het autorijden hier onder de knie te krijgen en dat gaat heel goed. Ik laat me lekker overal heenrijden.

De kinderen zijn op het moment allemaal bezig met de TCAP's op school, een staatstest. Dat betekent voor Vic dat ie iedere dag om 12 uur vrij is, zonder huiswerk. Ruben en Maxine moeten wel de hele dag naar school, maar hebben geen gewone lessen en ook geen huiswerk. Deze ongein gaat twee weken duren.

Maxine heeft drie weekenden achter elkaar gedanst en we zijn er wel even klaar mee. Dit weekend reizen we naar South Dakota om Kira Mt. Rushmore te laten zien.

Steven heeft volgende week al spring break en gaat een paar dagen kamperen met vrienden in Moab, Utah. Daarna komt ie een paar dagen thuis. Hij heeft trouwens een nieuw appartement gevonden, waar hij samen met zijn vriend Will volgend schooljaar gaat wonen. Hij is super-enthousiast! Het is echt vlakbij school, hij kan gewoon lopen.

De dames deden ook nog even hun nagels:

En nog een foto gemaakt vlak voor haar solo: