Metaalmondje!

Afgelopen maand zijn we wel 5 keer naar de ortho geweest. Gelukkig is het dichtbij...

Dit alles om Maxine's gebit voor te bereiden op de Herbst appliance, de vroegere buitenboordmotor. Donderdag werd ie geplaatst. 

De staafjes aan weerskanten onderin zijn zelfs aan de buitenkant van haar wang te zien als twee bultjes. Deze zorgen ervoor dat haar onderkaak naar voren wordt gedrukt. Ze kan op dit moment haar kiezen niet op elkaar zetten. Na ongeveer een dag of tien zal ze dat wel weer kunnen. Heel veel pijn heeft ze niet, maar ze eet voornamelijk vloeibaar, totdat ze haar kiezen weer kan gebruiken. 

Op de foto is niet te zien dat ze ook bovenin een apparaatje heeft dat via haar gehemelte twee kiezen met elkaar verbindt. Hier past een 'sleuteltje' in en door dat te draaien wordt haar bovenkaak iets ruimer gemaakt.

Ze praat ook wat slissend, want het apparaat zorgt voor wat extra speeksel, maar dat zal snel over zijn.

Ze zal het een jaar moeten dragen. Dit is overigens niet om haar tanden er zo mooi mogelijk uit te laten zien (dat doet de beugel), maar het was dit of een kaakoperatie.

Black belt test

Hoop sport weer dit weekend.

Zaterdagochtend (te) vroeg zaten we in de ijshal Vic aan te moedigen. Hij zit behalve op het schoolteam ook in een ander team en dat speelde die ochtend.

's-Avonds speelde hij met Creek en dit was een heel belangrijke wedstrijd voor beide scholen. Er was dan ook zo'n mannetje of 500 aan publiek. En....gewonnen!

Ruben, ondertussen, was in de bergen en zou die avond terugkomen. Hij moest de volgende ochtend testen voor zijn tweedegraads black belt. Het waaide helaas zo hard in de bergen dat de tunnel gesloten werd. Lichte stress bij mij! Ze zouden de volgende ochtend om 6 uur gaan rijden, als de tunnel tenminste weer open was. Het weer in de bergen is echter veranderlijk, de wind ging liggen, de tunnel ging open en rond middernacht was hij thuis.

Gauw naar bed en de volgende ochtend zaten we net na achten alweer in de auto. Na enige stress - jij wist toch waar het was? Nou, je had het zelf ook even kunnen opzoeken he, in plaats van alles maar aan mij over te laten - kwamen we dan toch nog enigszins op tijd aan. 

Hij haalde het natuurlijk en het was leuk hem zo serieus bezig te zien. Er wordt getest op verschillende technieken en hij was het meest zenuwachtig voor het breken van de plankjes, die hij met diverse kicks (hand en voet) moest stukslaan. Het lukte allemaal hij is een trotse 2nd degree black belt!

De 'forms'

Zelfverdediging:

Daar gaat het eerste van de 9 plankjes!

De groep

Hij krijgt zijn nieuwe belt omgeknoopt:

De nieuwe riem, met de twéé gouden strepen!

En ja, zijn haar is te lang, hij laat het groeien...

Sneeuwerige snowball/Super Bowl weekend

Het bleef maar sneeuwen deze week, maar helaas niet genoeg voor een snowday. Daarvoor moet het het in de vroege ochtenduren behoorlijk sneeuwen, zodat  de wegen nog niet schoon zijn als het schoolverkeer op gang komt.

 Veel tandarts- en orthobezoek. Allemaal goed gelukkig. Maxine is nog niet klaar. Zij moet terug naar de tandarts voor sealants op haar kiezen en dan heeft ze nog 2 afspraken staan bij de ortho waarna ze een apparaatje in haar mond krijgt die ervoor moet zorgen dat de onderkaak naar voren wordt gebracht. 

Met Vic had ik weer heel wat te stellen deze week. Drie keer heb ik de school moeten bellen om zijn afwezigheid op te helderen. Zucht. Zijn schooldag begint om 7 uur en maandagochtend - 10 over 8 - stapte meneer weer binnen. Met Jack S., zijn partner in crime. Ik had net de andere 2 de deur uit gewerkt en liep nog in mijn nachtkloffie. Of ik even eieren kon bakken?

Nou nee dus. Eerst maar eens vertellen waarom ze op dit uur thuis zijn. 

Simpel. Ze lieten PE vallen. Lichamelijke oefening dus.

Ach zo.

Ja. En ze hadden de formulieren al in huis. Moest alleen nog een handtekening op. Van mij.

Hij had het  hier al over gehad met mij. Vic kan ontheffing krijgen vanwege het feit dat hij in het schoolhockeyteam zit. Zondagavond had ie nog gezegd dat niet te willen. En nu dus toch. Tja, niets zo veranderlijk als een tiener.

Maar moesten ze dan vandaag niet nog meedoen?

Ja. Nee. Eigenlijk wel. Maar ik snapte toch ook wel dat dat geen nut meer had? Toch? Of ik dus even wilde bellen dat meneer ziek te bedde lag. 

De volgende dag hetzelfde verhaal. Nogmaals bellen naar school, want hij had nog geen handtekening van de schoolleiding kunnen krijgen. 

Zucht. Ik moet wel zeggen dat de heren in hun vrije uur hier braaf in de keuken hun calculus huiswerk maken. Dat dan weer wel. Ze hebben ook besloten toch naar college te gaan. Dat bergen beklimmen in Peru gaat toch niet door...

Dan was het Snowball dit weekend. Ruben was door Rebecca gevraagd. We maakten een hoop foto's van het stelletje:

Vic had nog snel even Ruubs' zijn haar gedaan en ik mocht zelfs een foto maken:

Daarna reden we naar de ijsbaan om Vic's game te zien. Zijn date is één van de managers van het team en na de wedstrijd vertrokken ze snel. Geen foto's van hen dus, ze hadden het foto's maken met de groep en het dineetje gemist.

Vic bleef bij een vriend slapen en Ruben werd om half twee thuisgebracht. Ze hadden het allebei erg leuk gehad.

Na een paar dagen met veel sneeuwbuien was het vandaag een stralende, zonnige dag. We namen Mia mee voor een lange wandeling. Het was zalig en ze genoot volop. 

Vanavond dus de Super Bowl, de football wedstriijd tussen de Denver Broncos en de Seattle Seahawks. Dat werd een behoorlijke afgang voor de Broncos, maar ach, de half time show maakte veel goed.