Michael Bublé en de gap-decade.

We hadden een leuk uitje deze week: Michael Bublé kwam in het Pepsi Center. Hij heeft een paar hele leuke hits gehad, maar verder wisten we niets van hem. Hij gaf me daar toch even een show! Fantastisch! Mooie stem, super voorprogramma, met veel humor werden de songs aan elkaar gepraat en hij zong nog een aantal hele mooie covers. Super dus.

Ruben deed mee aan de Kickathon op de taekwondoschool. Dit is om geld in te zamelen voor een goed doel. Hij deed 1800 kicks in een half uur, ongeveer 1 per seconde.

Ik heb weer veel te stellen met Vic. Hij komt thuis uit school en gooit zijn rugzak op de grond.

'That's it. I'm not going to college'.

Ik blijf zen en vraag wat dan de bedoeling is.

'Jack S. and I are traveling through Peru'.

Ach zo. En hoe kom je dan aan geld, Vic?

Hij lacht mij toe:'From you, of course'.

Ja zeg. Ik ben gekke Greetje niet.

Ik begin aan mijn preek over hoe ik in principe niet tegen een gap-jaar ben, maar dat ie dan wel iets constructiefs moet doen. Huizen bouwen in Afrika of Engels leren aan kinderen...

Hoofdschuddend loopt ie de trap op.

'Mommy, mommy. I'm taking a gap-decade!

Gelukkig kom ik weer helemaal tot rust op mijn wandelingetjes met Mia. Soms gaat Bitty ook mee:

Aanrommelweekendje

Stilte voor de storm.

We hadden helemaal niets gepland dit weekend.

Even pas op de plaats, voordat de Thanksgiving- en kerstgezelligheid begint.

Trots ben ik op de kinderen.

Maxine kwam met een prachtig rapport thuis en tijdens het 20-minutengesprekje op school had de juf niets dan lof. 

Ruben test in februari voor zijn second degree black belt en oefent daar hard voor. Hij moest een opstel schrijven (3 bladzijden) en kreeg dat terug met alleen maar lovende kritiek van zijn taekwondo leraar. Niet alleen op het opstel, maar ook op hemzelf, als persoon. Het is ook een leuk joch, natuurlijk:

Vic had deze week try-outs voor het Cherry Creek District Varsity Hockey Team. En hij is geselecteerd! Hij heeft er hard voor gewerkt, dus fijn voor hem.

Op Steven ben ik ongetwijfeld ook trots, haha, maar die heeft het vreselijk druk met school en werk momenteel, dus het blijft bij texten. Hij komt volgende week hier, voor Thanksgiving en daar kijken we allemaal erg naar uit.

Maxine en ik deden alvast wat kerstaankopen in de mall en wie zien we daar? Juist. Santa. Ze wilde beslist niet op schoot zitten, maar allee, een plaatje in het kerstbos mocht nog net.

Nah, nog eentje dan:

Show time!

Het was een week met bijna elke avond wat.

Woensdagavond gooide ik de kids hun prakkie toe en slingerde me op de trein naar the Pepsi Center. Ik had trouwens nog een akkefietje op de parkeerplaats, die ook bekend staat als een transactieplaats voor velerlei ... eh... services. Ik kwam gehaast aangejakkerd en parkeerde lukraak naast een auto. Met daarin een man die dacht dat ik iets aan kwam bieden. Gelukkig kon ik hem aan het verstand peuteren dat ik echt alleen de trein wilde halen...

Afijn. Het kwam allemaal goed. Ik kwam veilig aan en ontmoette vriendin en wederhelften. Zij hadden ons uitgenodigd voor een Avalanche game en hadden kaarten op de derde rij! Super! Het was gezellig bijkletsen, alleen jammer dat de Avs verloren. Ze doen het overigens heel erg goed en dit was de 2de wedstrijd dit seizoen die ze verloren (van de 14).

Donderdagavond had Maxine uitvoering van haar schoolkoor. Ze had er veel zin in en zo leuk om de enthousiaste lerares met de kinderen in de weer te zien. 

Vrijdagavond de halve finale van Vic's high school hockey team. Het herfstseizoen is over. Na wat knoeien in de eerste periode kwamen ze erin en wonnen vrij gemakkelijk. 

Finale op zaterdagavond. Maar dan zouden we naar Rihanna! We besloten dat Leen naar Vic zou gaan kijken en dat Maxine dan een vriendin mee mocht nemen. Dat werd Faith en 's-avonds reed ik met 2 opgewonden dames opnieuw naar het Pepsi Center.

Leen's bedrijf heeft een suite in het Pepsi Center, door ons the box genoemd, en daar maken we vaak gebruik van. Anders hadden we vast geen kaarten voor Rihanna gekocht. Het was girls night out en gelukkig waren er een paar meiden die ik kende (buiten deze twee dan...).

Ondertussen texte ik heen en weer met Leen en hoorde dat Vic en zijn team State Champions werden! Woehoe! Dat levert ze een reis naar de nationale kampioenschappen op in het voorjaar van 2014. Erg leuk voor ze.

Rihanna zong, danste en twerkte er op los. Ik kende alleen de liedjes die ze aan het eind zong en 'Stay' is mijn favoriet. Hoewel ik vandaag de hele dag 'We found love in a hopeless place' zong...

Na middernacht waren we pas weer thuis.

Het is hier nog steeds ontzettend mooi weer, op zondag zelfs 20 graden, en we namen Mia mee naar het dog park in het Cherry Creek State Park. Dat vindt ze altijd fantastisch:

Ik ook.

Zondagavond had Leen The Box. Hij is dan de host, of gastheer, en kan klanten uitnodigen. Op zondagavond loopt het nooit storm en hij kreeg ook nog een afzegging en dus kon Ruben een vriend uitnodigen en togen we weer 'en famille' naar the Pepsi Center. Het werd een geweldige wedstrijd tegen de Washington Capitals. En een win! Het stadion stond op z'n kop.

Eerst wordt de National Anthem gezongen:

Deze keer waren er een aantal veteranen bij, want maandag is het Veterans' Day. Het volkslied wordt gezongen door een professional, maar bij de laatste zin wordt meegezongen en gejuichd. Vind ik altijd weer indrukwekkend.

De Avs scoorden hun 14e overwinning ( van de 16).