Er waren ook nog heel veel leuke dingen, de afgelopen weken!

Inmiddels ben ik weer zo goed als de oude en ondanks mijn helse pijnen waren er ook nog hele leuke dingen.

Een paar dagen na onze terugkeer uit Nederland gingen Leen en ik naar Lady Gaga. Ik sliep half vanwege de jet lag, maar toch was het best leuk.

Een vriendin belde of ik met haar en haar zoon - Ruben's vriend - wilde go- karten. Dat leek me best eens geinig en ook Maxine wilde wel. De jongens hadden absoluut een topmiddag en wij dames vonden het ook erg leuk.

Vic moest elke dag trainen, soms wel twee keer per dag, maar is gelukkig weer gekozen in het varsity ice hockey team. Het team gaat dit jaar meer reizen en hij vertrekt aanstaande woensdag naar Boston voor vijf dagen. Het is een trainingssessie en ze zullen ook een aantal wedstrijden spelen. 

Maxine wilde graag een keer een fourteener beklimmen en zij en Leen beklommen Mt. Grays. Steven ging ook mee, die is daar altijd wel voor in. Hij kon in zijn verhuiszooi alleen de juiste schoenen niet vinden en had aan het eind van de dag enorm zere voeten. Maxine vond de wandeling goed te doen, maar gaf op de terugweg in de auto over. Last van de hoogte. Daarna knapte ze snel op en ging zelfs nog naar een slaapfeestje.

Midden in mijn helse pijnen zouden we naar Bruno Mars. Dat wilde ik niet graag missen. Ik propte het maximale aan pijnstillers naar binnen en ging. Het concert was buiten en de nacht was erg warm. Het was een superconcert. Jammer dat ik er niet optimaal van kon genieten.

En nu is die hele zooi weer naar school.

Mia vierde deze week haar derde verjaardag alweer. Het gaat erg goed met haar oogjes en ze is erg ondeugend. Hier heeft ze mijn zonnebril gepakt en dacht kennelijk: als ik hier achter dit kussen ga liggen ziet het vrouwtje mij misschien niet....

Mijn baby werd 16. Zestien! Ik ruik nog zo zijn pasgeboren nekje.... Even niet opgelet hé en dan krijg je dat. Zestien!

Afijn. Hij testte ook nog even voor zijn rijbewijs en ja hoor....geslaagd! Maandag gaan we het papiertje ophalen en dan moet ik hem weer een stukje verder loslaten...

Had ik vorige week maar overgeslagen....

Als ik had kunnen kiezen, had ik vorige week overgeslagen. Echt. Wát een rotweek.

Dinsdag, nu meer dan een week geleden, begon mijn kies te zeuren. Nee hè, dacht ik nog.

Woensdag werd het steeds erger en nam ik pijnstillers waarop het wel wat afzakte. Maar toen ik aan het einde van de dag best wel zin kreeg in een V.icodinnetje, wist ik dat het niet goed zat. 

Ik belde de tandarts, waar ik pas vrijdagochtend terecht kon. Donderdag is zijn vrije dag. Ik had ook geen zin in een vervanger dus vooruit maar. Ik sprak mijn geheime voorraad Vi.codin aan en hobbelde de donderdag met moeite door.

Vrijdag deed inmiddels de hele rechterkant van mijn gezicht zeer. Het was moeilijk te bepalen welke kies de boosdoener was, maar uiteindelijk toch een zenuwbehandeling. Opgelucht ging ik huiswaarts.

Nu heb ik al meer een zenuwbehandeling gehad en weet dat ik me daarna altijd een stuk beter voel. Dat was in eerste instantie ook zo, maar toch wel meer pijn dan anders na zo'n behandeling. 

Ik nam een stapeltje Al.leves en ging naar bed. Na een wat tobberige nacht had ik nog steeds vrij veel pijn en zat er ook een bobbel aan de binnenkant van mijn wang. Mijn kaken deden zeer en in de loop van de dag kon ik ook mijn tanden nog maar een klein stukje van elkaar doen. Ik slikte die nacht V.icodin en Alleves samen en werd daar behoorlijk daas en misselijk van. 

Zondagochtend was mijn rechterwang behoorlijk dik en ik belde de tandarts weer. Hij gaf me een antibioticakuur en maandagochtend weer langskomen.

Vanwege alle pijnstillers kon ik niet autorijden, voelde me gewoon een druggie. En die afgrijselijke pijn ging maar niet weg.

Maandagochtend weer in de tandartsstoel. Hij concludeerde nog een zenuwbehandeling. Deze ging moeizaam, want ik kreeg mijn mond bijna niet open. Hij zette de maximale hoeveelheid verdoving en krikte de boel open.

Toen eenmaal thuis de verdoving eruit trok ging ik tegen het plafond van de pijn. Leen was thuisgebleven en ik ging naar bed met Vi.codin en Alleve. 

'S-avonds leek het toch wel wat beter te gaan, maar de wang was nog steeds dik en erg pijnlijk.

Dinsdagochtend naar de huisarts. Zij concludeerde een ontsteking van de speekselklier. Ik zat al aan de antibiotica en volgens haar moest dat nu snel aanslaan. Ik kreeg nog wat tips mee wat ik er gewoon thuis aan moest doen en ze deed een bloedtest.

Inderdaad sloeg de antibiotica aan het einde van de dag eindelijk aan en zo werd de dinsdag de eerste dag zonder Vi.codin. Ik slik nu nog steeds Alleve, maar wel de helft minder.

En zo is er volgens mij een stijgende lijn te zien. Ik ben nog wel doodmoe, heb geen energie. Ik doe een dut in de middag en ga naar bed als Leen thuiskomt. Maar hé, het gaat elke dag beter nu!

Zomervakantie in Nederland: week 3 - Termunten

Nog voordat de jongens vertrokken waren zaten mijn ouders, mijn zus, Maxine en ik al in de auto naar Groningen, waar we een familiereunie hadden. Voor het eerst in - forever - waren alle nichten en neef van beide kanten bij elkaar! 

We kletsten elkaar de oren van het hoofd en ik heb iedereen uitgenodigd voor de volgende reunie. In Denver!

De verdere week zat volgepland met activiteiten. Dat kun je wel overlaten aan mijn zus!

Fietstochtje naar de zeehondjes:

Shoppen in Groningen. Zandkastelen bekijken.

Dagje Borkum.

Sprookjeshof. Fietsen door het Groningse land.

Op Boog van Ziel in prachtig Termunten!

Maar ook aan deze week kwam een eind.

We brachten nog een dag door bij mijn schoonzusje en toen was het voor ons ook tijd om terug te gaan.

In Chicago eerst maar eens een Starbucks, daar was ze wel weer even aan toe!

Zomervakantie in Nederland: een dagje met z'n allen in Termunten

Vrijdag maakten we de lange rit van Zeeland naar Groningen. Het regende die dag en dat was helemaal niet erg.

De jongens zouden zaterdagavond alweer vertrekken en we wilden allemaal graag de wandeling naar de kiekkaste maken, een hut aan de rand van het water om vogels te kijken.

Op de dijk staat een enorme windvaan en daar hadden de kinderen veel lol mee. 

Ook even de grens over: met één been in Duitsland.

Dan de wandeling naar de vogelhut. Altijd zo mooi. De rust en de uitgestrektheid. De vogels en het wad. 

Weer thuis maakten de mannen zich klaar om naar Leen's moeder te reizen. Daar brachten ze de zondag door om maandag weer op het vliegtuig te stappen.

Maxine en ik bleven nog een week bij mijn zus en ouders logeren.

Zomervakantie in Nederland: week 2 - Zeeland

Op één van de heetste dagen van de zomer vertrokken we uit Giethoorn voor een week vakantie in Zeeland met mijn familie.

Het park lag op 3 minuten fietsen van het strand en direct de eerste avond zaten we op het strand. Zo heerlijk om de zee weer te zien! Het was zo warm dat er om 10 uur 's-avonds nog in zee werd gezwommen.

Het was fijn om iedereen weer te zien en lekker uitgebreid bij te kletsen. We misten allemaal Steven wel, die er deze keer voor het eerst niet bij was. 

Vanwege het grote leeftijdsverschil tussen mijn kinderen en die van mijn zus deden we overdag soms dingen apart van elkaar. Zo gingen we een dagje fietsen en met de veer over van Breskens naar Vlissingen. We bezochten Brugge in België en op een andere dag de Deltawerken. 

En elke dag op het strand natuurlijk, want de zon bleef maar schijnen.

Thijs vond het heerlijk met de grote neven!

Zo vaak mogelijk probeerden we de zonsondergang te zien:

Ook deze week ging veel te snel voorbij!

Zomervakantie in Nederland: week 1 - Giethoorn

We hadden allemaal weer enorme zin in onze vakantie naar Nederland!

De eerste week brachten we door in een boerderij in Giethoorn, aan het water, met Leen's familie. Voor de volwassenen waren er slaapkamers en voor de kinderen een enorme slaapzolder. We hadden er een fantastische week, waarin bijna alle dagen zonnig waren. Bij het huis hoorden (zeil) bootjes, surfplanken, een motorbootje en kanoes. Én een inpandig zwembad. We vermaakten ons dus uitstekend! 

Jammer alleen was dat Vic zich niet fit voelde. Eerst dachten we nog dat het de jet lag was, maar hij kreeg ook koorts en we vermoedden een keelontsteking. Met paracetamolletjes hield hij zich flink.

We deden spelletjes, zwommen in het meer en het zwembad, gingen er met de bootjes op uit en verkenden het leuke plaatsje. Veel te gauw was de week om, maar we hebben genoten!