Minstens 1 keer in de zomer beklimt Leen een zogenaamde 'fourteener', een berg hoger dan 14.000 voet. Bijna altijd gaat Steven mee, die is daar wel voor in, en meestal ook nog wel 1 of 2 van de andere jongens. Dit keer gingen ze met z'n vieren.
Plan was om de ene dag Mt. Elbert en de volgende dag Mt. Massive te doen. Deze bergen liggen naast elkaar, met de camping in het dal in het midden.
Mt. Elbert is 14433 voet hoog, oftewel 4400 meter. De wandeling vanaf de camping naar de top was 9 mile (15 km) . Steven en Vic liepen dat in 5 uur, Leen en Ruben in 6 uur. Het weer kon niet beter, geen onweerswolk aan de lucht. Aangeraden wordt om voor het middaguur op de top te zijn, omdat in Colorada er na de middag in de zomer vaak onweer komt. Uiteraard moet je dan niet op de top van een berg staan. Mt. Elbert is ook nog eens de hoogste berg in Colorado.
De uitzichten zijn schitterend:
Op de top:
Melk en bier op de camping, welja:
Vic had ontzettend slecht geslapen die nacht en ook voor Ruben hoefde Mt. Massive niet zo. Omdat het toch voor iedereen leuk moet blijven, besloten ze terug te gaan en Mt. Massive voor een andere keer te bewaren.
Zo dan! De eerste echte vakantieweek is achter de rug!
Maandag vertrok Oma Wil weer naar huis en Leen vloog naar Ohio vanwege een vergadering op dinsdagochtend. Ook Charlie, de logeerhond, werd die middag weer opgehaald. Maxine ging met een vriendin naar het zwembad en zo was het ineens rustig hier!
Niet voor lang natuurlijk. Maxine kwam thuis met het verzoek of Faith hier mocht blijven slapen? Natuurlijk, gezellig. Faith is een gezellig meisje en de dames vermaakten zich met filmpjes maken op hun I-touch. Jordan en Ruben kwamen er ook bij en ze gingen met z'n allen verstoppertje spelen in het donker. Aangezien dit met veel geren en vooral veel gegil van de dames gepaard ging heb ik er om half 11 maar een einde aan gemaakt. Sommige buren moeten tenslotte gewoon werken...
Faith ging de volgende dag weer naar huis en wij gingen voor het eerst dit jaar naar het pretpark, Elitch Gardens, in het centrum van Denver. We splitsten op en Maxine en ik gingen een paar rollercoasters doen. Na een stuk of 5 voel ik altijd al een beginnende hoofdpijn opkomen en dus besloten we naar het waterpark te gaan. Het was bloedheet die dag en in dat park was het dus ook behoorlijk druk. We deden een paar keer de lazy river en gingen daarna lunch halen. Nog een paar glijbanen, even in het zwembad, dobberen in de lazy river en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan.
Maxine had 's-avonds een verjaardagsfeestje waar ze ook de hele avond met een groep meiden in het donker spelletjes deden, dus die was zwaar afgepeigerd toen ik haar om half 11 ophaalde....
Woensdag sliepen we eens lekker uit en las Maxine bijna de hele dag in deel 2 van de 'I am number four' serie. Ruben en Jordan zette ik op de trein naar downtown, waar ze gingen lunchen en souvenir-shoppen, haha.
Die avond was alweer Jordan's laatste hier en de heren zetten de tent op in de tuin. Snel hoor, zo'n weekje is zo voorbij. Ze hebben het volgens mij wel gezellig gehad en veel leuke dingen gedaan. De jongens zien elkaar ieder jaar voor een week in de zomervakantie, het ene jaar komt Jordan hier, het andere jaar gaat Ruben naar California voor een week. Leuk, dat ze het contact zo aanhouden en ze hebben het ook nog steeds leuk met z'n twee-en.
Die donderdag karden we dus maar weer eens naar het vliegveld en ik besloot ter plekke dat Jordan oud genoeg was om zelf de gate op de zoeken. Dat vond hij zelf ook wel, zo moeilijk is het tenslotte niet (er stond ook een rij tot uit de deur voor Southwest, dat vergemakkelijkte de beslissing wel, haha). We zwaaiden hem uit tot na de security en een paar minuten later texte hij al dat hij bij de gate zat. Mooi.
Ik gooide nog even de boodschappenkar vol bij de King Soopers, maakte gauw een toet, gooide het hele spul in de auto en vertrok naar het zwembad voor een bbq met de boy scouts.
Vrijdagavond had de dame weer een verjaardagsfeestje, deze keer met het thema: juwelen maken van lege blikjes. Ze had het erg leuk gehad.
Echt een lekkere zomerweek: feestjes, bbq, pretpark, middagdutjes, sleepovers, zwembad en zon!
Tja, en dan waren Leen en ik zaterdag alweer 23 jaar getrouwd...Ik had een hotel in Vail (in de bergen) geboekt. Vanwege hevige bosbranden niet al te ver hier vandaan, kreeg ik het wel wat op de zenuwen. Om nu de kinderen alleen te laten als ze moeten evacueren...dat gebeurde nl. ongeveer een uur rijden ten zuiden van hier en de wind en de hitte waren zeer ongunstig voor de brand. Gelukkig voor ons en vooral voor de mensen die direct met deze afschuwelijke brand, de grootste en meest verwoestende ooit in Colorado, te maken hebben, nam de wind wat af en zakte de temperatuur wat op vrijdag. Ook viel er gelukkig wat regen. Het gevaar was geweken (voor ons in ieder geval) en zaterdagmorgen reden we de bergen in naar Vail.
Om 1 uur waren we al bij het hotel en we besloten te proberen om alvast in te checken. Dat lukte gelukkig en even later liepen we Vail in. Vail is voor een groot gedeelte een resort town, helemaal op het skien gericht. Het doet wat Europees aan, met een klein centrumpje met allemaal winkeltjes en vnl. Zwitsers aandoende restaurantjes. We besloten te lunchen in een Gasthof en namen, uiteraard, de schnitzels met spatzle en rode kool! Da's lang geleden.
We namen de gondelberg naar boven op Vail Mountain en wandelden daar een uurtje.
Daarna terug naar het hotel, boek gepakt en naar het zwembad. Dat zwembad lag aan de Eagle River en er was ook nog een trouwerij gaande...dus genoeg te zien.
Toen het te koud werd maakten we ons klaar voor het avondeten. Zoeken hoefden we niet, want in het straatje van ons hotel was het Swiss Restaurant, waar ze kaasfondue hadden. Dat had Leen die middag al gezien en dat moest het worden. De Zwitserse koebellen hingen in het restaurant, de serveersters hadden echte dirndle-jurkjes aan, glas wijn erbij...happy anniversary!
De volgende ochtend ontbeten we op ons balkonnetje en lazen heerlijk in het zonnetje tot het tijd was om uit te checken.
Thuis was het allemaal prima gegaan: zus was uit logeren geweest en Ruben en Vic hadden een emmer golfballen leeggeslagen bij de plaatselijke sportclub. Ruben ging ook bij een vriend slapen en Vic kreeg 3 vrienden op bezoek. Mia was keurig uitgelaten en behalve een wat vol aanrecht (de vaatwasser is kennelijk nog steeds een mysterie voor de heren) zag het huis er keurig uit.
In het weekend kwam Steven thuis, ook om Oma Wil te zien. De hele meute ging zaterdagmiddag golfen en zondag zaten we met z'n allen gezellig de hele dag in de tuin. Steven at nog thuis, maar moest maandag weer naar school en werken.
Zondag dan eindelijk de dag waarop we al maanden hadden gewacht: Taylor Swift kwam in het Pepsi Center! Met haar Red Tour. Al direct op de parkeerplaats bleek dat we ons weer eens niet goed voorbereid hadden: iedereen was in het rood gekleed, met flikkerende, nagemaakte gitaren en meer van dat soort dingen. Wij waren in het blauw...afijn. We kochten dan maar gauw een glow stick en waren net op tijd voor de pre-show: Ed Sheeran. Leuk hoor.
Het concert was erg leuk, spetterende show, minstens 15 verkleedsessies en een aantal liedjes gewoon Taylor met haar gitaar. Het moeder-dochter-gehalte was groot, haha.
Maandag had Vic dan zijn laatste examen (Spaans) en 's-avonds waren de cijfers bekend. Hoe die het doet weet ik niet, maar het was weer super. Hij vetrok onmiddellijk naar een vriend en kwam alleen even thuis voor Maxine's continuation.
Op Maxine's school doen ze na de 5e klas (groep 7?) een ceremonie omdat de kinderen allemaal dan naar de middle school gaan. Ze zingen met z'n allen een lied, er worden babyfoto's getoond en direct daarna een recente foto (zorgt altijd voor een hoop 'ge-aaaaaahhhh') en uiteindelijk de uitreiking van het 'diploma'.
En een kadootje natuurlijk:
Nu was iedereen dan vrij, heerlijk vakantie! Maxine moest wel nog naar dance, haar jaarlijkse recital was dit weekend. Intussen moest ik ook nog de laatste hand aan haar balletcostuum leggen: ze was een paars krijtje in het ballet van Peter Pan... Hemel, wat een karwei. In een grote pan op het vuur paarse verfstof gedaan en dan de balletschoentjes, leotard, maillot en rokje erin gedumpt. Het spetterde natuurlijk alle kanten op en het uitspoelen was ook een crime. Vooral ook omdat we op dat moment de loodgieter over de vloer hadden in verband met een 'nasty little problem' in de basement....De wasmachine en de badkamer beneden deden het even niet. Handig met 7 mensen in huis...Maar goed, dat is een ander verhaal. Het costuum kwam af en toen moest er nog een hoed bijgeknutseld worden (en ik ben zo niet handig...) en toen ik dacht het het af was moesten er nog letters op het pakje gestreken worden. Afijn, best leuk geworden toch:
Dan kwam ook nog Jordan aan, Ruben's vriend uit California. Ik had, zeer onhandig, daarvoor nog een afspraak met de orthodontist gepland. Moest allemaal net kunnen. Krijg ik die ochtend een text van Jordan's moeder dat Jordan bij de gate blijft wachten en o ja, zijn telefoon doet het niet... Da's balen,want nu moeten we een gate pass halen en door de security...en we waren al laat....en dat konden we hem dus niet laten weten...
Goed, we waren maar een half uurtje te laat...Jordan blijft hier een week, dus da's gezellig voor Ruubs.
Woensdagavond gingen Leen en ik weer naar het Pepsi Center en zagen Andrea Bocelli in concert. Tjee, wat gaaf! Die man heeft me een stem, zeg! We hebben genoten.
Dan Maxine's dance recital. Eindelijk was het dan zover. Vrijdagavond was het ballet Peter Pan, waarin ze dus een krijtje is, maar ook een Indiaantje. Erg professioneel gedaan allemaal. Zaterdag nog een keer Peter Pan en ook 2 shows waarin ze alle company dances deed. We namen de jongens mee naar 1 show en Oma zag er drie!
Ze was erg emotioneel na de laatste show, ze heeft geen auditie gedaan dit jaar, omdat ze in middle school een aantal andere dingen wil doen, waaronder acteren. Dit is niet te combineren met deze professionele dansopleiding. Ze zal wel lessen blijven volgen, maar niet meer wedstrijddansen. Het was een zware beslissing en ondanks de tranen gisteren blijft ze erbij dat dit haar het beste lijkt...
Vandaag hebben we het maar even heel rustig aan gedaan, beetje zwembad enzo. We hebben ook nog een logeerhond voor een paar dagen, dus met 7 mensen, 2 honden en 2 katten hoef ik me voorlopig niet te vervelen....
