Het leven gaat te snel!

Bijna het einde van het schooljaar alweer! 

Maxine is bezig aan haar laatste middle school dagen. Met een aantal meisjes versierde ze rompertjes voor een ziekenhuis om aan moeders te geven die niets voor hun baby hebben. De dames 'maakten' meer dan 50 rompers.

 Daarna leverden ze de rompers af bij diegene die ze naar het ziekenhuis zal brengen.

Ze heeft bijna al haar vakken al afgerond, deze week is het sportdag, pretparkdag, de kluisjes uitruimen en de 8th grade award ceremony. Vrijdag hoeft ze niet meer naar school. Ze is dan officieel een high schooler. Wow!

Ruben is ook bijna klaar, hij moet 'alleen' nog examen doen en is dan een senior! Ongelooflijk. Dit weekend staat dan ook geheel in het teken van leren. Maar goed, dinsdagmiddag is dat over.

Vorige week had hij zijn Prom. Zo leuk weer.

De hele groep:

De meisjes vernikkelden van de kou, want het was echt berekoud.

Ondertussen rondde Vic zijn eerste jaar in Madison af. Ik ging hem ophalen, want hij had teveel zooi om te vliegen. Ik sliep wel een nachtje, want 14 uur alleen rijden op één dag is me teveel. Het is zo'n saaie rit ook, niets te zien onderweg. 

Terwijl Vic zijn laatste examen deed liep ik wat rond in Madison. Bascom Hill en Union Terrace zijn altijd leuk om te kijken. Nu was er zeker veel om te zien want overal werden foto's van afstuderende studenten gemaakt. 

Vic belde me toen hij weer op zijn kamer was en ik kon voor de deur parkeren. Hij had alles al ingepakt en we propten de auto nokkie nokkie vol. Ik ging in de auto zitten lezen terwijl hij bij een aantal mensen langs ging om afscheid te nemen. Dit eerste jaar is eigenlijk zo snel gegaan en hij voelt zich helemaal thuis in Madison.

Het was nog even een drukte om Madison uit te komen, maar bijna direct daarna is er vrijwel niets meer dan wat heuvels en hier en daar een schuur. Rond 11 uur 's-avonds waren we bij Lincoln, Nebraska. Halverwege. Ik stelde voor hier te slapen, maar Vic wilde liever doorrijden. En zo reden we rond half vijf 's-ochtends onze oprit op. Helemaal gaar. 

Afgelopen week heeft hij veel geslapen en gegeten. Het jong was afgevallen en erg witjes. Het is hier weer een komen en gaan van vrienden en ze zijn bezig hun Europese vakantie te plannen. Hij heeft hopenlijk vandaag of morgen een baantje.

Steven kwam langs op weg naar een paar dagen kamperen in Moab, Utah. 

Zelf gingen we dit weekend naar Breckenridge. Zo heerlijk rustig daar. We doen niet veel meer dan lezen, wandelen en een filmpje kijken. Mia vindt het ook zalig. En vanochtend...zagen we 3 elanden! Fantastisch om die zo te zien. Helaas geen telefoon bij me, dus geen foto's.

We reden terug door Alma, het hoogste dorp van Amerika. Echt een hippie-dorpje.

Een bordje op de lokale pot-shop liep weten dat ze dicht waren:

Nog even stoppen op de Continental Divide:

En nu lekker op de bank!

De verjaardagsweek

Die was bomvol leuke dingen!

Maxine's beugel ging eindelijk - na bijna 3 jaar- af en het is prachtig geworden! 

Het weekend voor mijn verjaardag hadden we nog maar weer eens een lentesneeuwstorm. Met hele dikke, natte sneeuw. Een halve meter, minstens. Dat was teveel voor vele bomen in de buurt, vooral omdat we drie en een halve week geleden ook al zo'n enorme sneeuwval hadden. Bovendien stonden alle bomen en struiken in bloei. Takken braken af en soms zelfs waren hele bomen omgevallen. 

Ik ging wandelen met de Mie.

Maandag had ik lekker veel kaarten, telefoontjes en FB felicitaties. De avond ervoor waren we al uit eten geweest. 

Dinsdag vloog ik naar Las Vegas, waar ik een conferentie bijwoonde van de National Charity League. Ik ben dit jaar president van de Denver afdeling. Met 500 vrouwen in een luxe resort net buiten Vegas. Ik ging naar recepties, workshops, networking dinner, en maakte kennis met veel vrouwen uit heel Amerika. Tuurlijk was er ook tijd om bij het prachtige zwembad te liggen. En Elvis was in da house, haha. Kortom, interessant, gezellig en zalige temperatuur!

Na de conferentie nam ik een taxi naar het Luxor op de Strip in Vegas voor een extra nachtje. Ik kleedde me snel om en ging over de Strip lopen. Beetje in de hotels rondkijken, beetje mensen kijken en de fonteinen bij de Bellagio zijn altijd een favoriet. 'S-avonds ging ik naar Showstoppers, waar ik iemand kende die daarin meedanste. 

Het Luxor Hotel

New York New York

Fonteinen bij het Bellagio Hotel

Pas erg laat was ik weer in de Luxor en had bijna alles gedaan wat ik wilde. De volgende ochtend nam ik de bus naar het Welcome to fabulous Las Vegas bord en daarna de bus naar Paris, waar ik een kaartje kocht voor de Eiffeltoren. Prachtig uitzicht! 

Nog een paar uurtjes in het zwembad en toen was het alweer tijd om uit te checken en naar huis te gaan, waar alles prima was verlopen.

Bijna thuis, zonsondergang over de Rocky Mountains.

Spring break in Breckenridge

Spring break voor de jongste twee.

We brachten Vic zondagavond weer naar het vliegveld, zijn spring break was over. 

Ruben vertrok zondagavond naar een vriend. Hij ging met diens familie mee naar Las Vegas, de bofbips. Zijn vriend is er eentje van een drieling, allemaal jongens, en hij kan het met de andere twee jongens ook goed vinden. 

Bleef er één kind over...

Leen had maandag en dinsdag nog vergaderingen en we vertrokken dinsdagavond naar Breckenridge. In de regen/sneeuw, alweer. 

Het sneeuwde drie dagen lang. In Breck vind ik dat niet erg, het is erg rustgevend om thuis te zitten en de sneeuw naar beneden te zien dwarrelen. 

We hadden een paar heerlijke dagen. Skiën, tubing, uit eten, wandelen, langlaufen en hee...vrijdagmiddag klaarde het op en zaterdag hadden we een werkelijk strakblauwe lucht. Een perfecte skidag.

Mia is dol op sneeuw.

Tubing:

Wandelen:

Skiën:

Het was zó mooi op de top!

De lucht is echt zo diepblauw!

Ruben had intussen een paar superdagen in Vegas.

Nu iedereen weer naar school, voor de laatste 'push' tot de zomer, nog twee maanden.

Sneeuwstorm in de lente

Dinsdag zat ik nog in m'n topje buiten, heerlijk in het zonnetje, en woensdag...

zag het er zo uit:

De scholen waren gesloten en ook de grote wegen rondom Denver werden gesloten. Ook het vliegveld ging dicht. Dat was balen voor Leen, die in Houston al aan het boarden was toen alle vluchten naar Denver werden afgelast.

Wij hadden een gezellig dagje. We bakten koekjes en ik zette alle kinderen aan het sneeuwschuiven. Maar het was onbegonnen werk. Pas aan het einde van de middag klaarde het op en begonnen we met de auto's van de jongens uit te graven. 

De zon ging prachtig onder:

Natuurlijk kon Vic ( thuis voor spring break) het niet laten zijn zus in de sneeuw te duwen.

De volgende ochtend liep ik al vroeg met Mia. Prachtig is het dan.

Vic ging ook zijn auto uitgraven en dat kostte wel een uurtje. Gelukkig had ie hulp, want de scholen waren nog steeds dicht. De wegen waren niet schoon en spekglad.

Leen, ondertussen, had geslapen in Houston en ging met frisse moed weer naar het vliegveld. Helaas. Ondanks zijn Gold Member status bij United kwam hij niet op een vlucht. Hij en de jongens, ook Steven, hadden 's-avonds tickets voor een ice hockey game en het komt niet vaak voor dat ie alledrie zijn zonen bij elkaar heeft en dus boekte hij een nieuwe vlucht naar Denver via Austin, TX en kwam nét op tijd aan. 

Zondag gaat Vic weer naar Madison en vandaag kregen Ruben en Maxine spring break.

Snowball dance

Officieel is er geen snowball dance meer op de high school. Maar op een avond stond Ruben's vriendin Julia op de stoep om hem te vragen voor 'snowball'. Ze vroeg hem in het Nederlands en ze had de zin bijna helemaal goed! 

De groep ging na de foto's uit eten en daarna gezellig bij ons in de basement. Heel low-key dus. 

Februari

Een heerlijke zonnige dag vandaag! De winter is nog lang niet over, maar deze dag hebben we maar weer gehad. 21 Graden en buiten in de zon mijn boek uitgelezen.

De maand begon met tandartsafspraken voor Ruben. Vijf uur in de stoel in twee dagen. Deze week gaat hij terug voor zijn permanente kroon en de volgende dag door naar de ortho voor een nieuwe nachtbeugel. Het wordt mooi!

We gingen skiën tijdens het Presidents' Day weekend, een lang weekend hier. Beetje skiën, beetje snowshoeën, beetje thuis hangen. Best uit te houden. Maxine wilde een t-shirt met lange mouwen en we gingen even het dorp in. 

Maxine was ook veel bezig met een wiskunde-project: het op schaal uitvergroten van een snoepverpakking. 

Ook ging ze met haar klas bowlen in verband met een natuurkunde unit over energie en snelheid. 

Er staan nog wat projecten in de planning op school. Zelf vindt ze het wel goed zo. Ze kijkt uit naar de high school. Ze hoeft maar tot eind mei naar school en heeft nog een week vakantie en ze gaat een weekje naar Washington DC. 

En dan dit weekend het weekend waar Vic al maanden naar uitkeek: twee ice hockey wedstrijden in het baseball stadium - dus buiten - tussen de Avalanche en de Detroit Red Wings. Vrijdagavond was de alumni wedstrijd. De sterren van weleer tegen elkaar en zaterdagavond de huidige teams. 

Voor vrijdagavond hadden we allemaal kaarten. Steven kwam ervoor uit Fort Collins. Geweldige sfeer in het stadium en erg leuk om de hockey legendes in het echt te zien en nog wel op het ijs.

De huidige coach van de Avalanche was de goalie van het vroegere team, dat destijds ook de Stanley Cup won.

Zaterdag ging Vic weer en wij keken op de tv. Hij kwam helemaal happy thuis! Alleen jammer dat de Avs verloren.

Vandaag gingen we met z'n vijven brunchen en natuurlijk speelde hij weer als vanouds hockey op de driveway. 

Vanavond reist hij weer naar Madison, maar over een kleine drie weken is hij alweer thuis voor zijn spring break. Hij heeft het erg naar de zin in Madison. Hij zit bij een ice hockey club met jongens die allemaal op vrij hoog nivo hebben gehockeyd. Ook doet hij af en toe activiteiten met een groepje kinderen met een autistische aandoening. Hij kan het erg goed met zijn roommate vinden en volgens mij gaat ie gewoon erg lekker daar. 

Januari

Ja mensen, ik ga maar per maand bloggen. Denk ik.

Wat is er allemaal gebeurd in januari? 

Vic ging half januari weer terug naar Madison. Deze keer nam hij zijn hockeytas mee, die hij compleet volgestouwd had met snacks (en hockeyzooi natuurlijk). Hij had de tas thuis gewogen, maar op het vliegveld bleek die toch nét te zwaar te zijn en voor het oog van een zuchtende rij mensen gooide hij wat spullen in een witte vuilniszak. En moest hij door security met een rolkoffer, backpack en witte vuilniszak. Dat is zó niet zijn ding. 

Maar goed, exit Vic. 

Ruben kreeg zijn beugel eruit! Eindelijk. Het ziet er super uit. Zijn blauwe voortand wordt binnenkort vervangen door een kroon en dan is ie helemaal klaar. Maxine moet helaas nog even doorbikkelen.

Leen en Maxine vierden hun verjaardagen, 51 en 14. Hieperdepiep!

Het beestenspul ging allemaal naar de dokter. Wacht, niet allemaal. Bitty zag de bui hangen en was absoluut onvindbaar. Die moet dus nog. De stinker. 

Maxine schreef zich in bij de high school en moet binnenkort haar vakken kiezen. Nou. Een bevalling is er niets bij. Maar ze is eruit! Nog een paar handtekeningen van leraren en dan is dat klaar.

Er viel 30 cm sneeuw en de kids hadden weer een snow day. De honden moeten er natuurlijk wel uit.

Maxine's no. 1 hobby is selfies maken. Gék word ik ervan. Ik figureer in vele van die selfies. Helaas. Hier was ik er tenminste nog op voorbereid.

Mia moest onder narcose haar tandjes laten schoonmaken. Ze was daarna de hele dag wat suffig.