Jordan, Steven, Breckenridge en een theatervoorstelling

Ik beval Ruben vorige week om zijn kamer op te ruimen. Jordan uit Californië zou hier komen en die kon zo niet slapen in die ontplofte kamer. Het had wat voeten - en dreigementen - in de aarde, maar het slaapbankje kon uitgeklapt worden. Halleluja.

Het ophalen van Jordan ging ook weer lekker.  Ruben had die ochtend nog een afspraak bij de orthodontist die ter plekke besloot er een lekker lange afspraak van te maken. Hij belde mij dus om te vragen of ik Jordan kon ophalen. Nee, dat is lekker. Dus naar het vliegveld gekard en, zul je net zien, alle parkeerplaatsen vol. Ik weigerde de auto op lang parkeren te zetten en met een shuttle naar het vliegveld te gaan. Dat duurt uren. Dus besloot ik terstond dat Jordan oud genoeg was om zelf de uitgang van het vliegveld te vinden. Ik zette de auto op de cell-phone lot, texte Jordan dat ie naar Arrivals moest gaan en mij dan te texten. Vervolgens reed ik langs en pikte hem op. Binnen een uur waren we weer thuis. Zo.

De heren gingen onmiddellijk skateboarden. 

Maxine had twee weken een theaterkamp en had aan het einde daarvan een voorstelling. Natuurlijk gingen we kijken en ze deed het hartstikke leuk. Ik maakte een paar slechte foto's:

Vrijdagochtend vertrokken de heren naar Breckenridge. Vic moest dat weekend werken en bleef thuis. Leen had een tweedaagse fietstocht en ging ook niet mee. Maxine vond vriendin Faith bereid mee te gaan en zo vertrok ik met de dames ook naar Breck.

Daar was het zomerseizoen begonnen. Zo, druk zeg! De parkeerplaatsen stonden weer vol. Gelukkig was het in ons straatje een zee van rust. Overal bloemen rondom het huis en het was eindelijk warm genoeg om tot laat buiten te zitten. De dames waren niet tot een wandeling te bewegen. Die begonnen een spelletjesmarathon met een korte onderbreking om koekjes te bakken. 

Ik wist ze over te halen even bij Peak 8 te kijken, met de gondola, maar daar was het zo druk dat ik snel weer naar huis ging. 

Van dit uitzicht krijg ik echt nooit genoeg. Achter ons huis:

En een zooi bloemen:

Lekker lange avonden buiten. Dit is voor het huis:

Jordan en Ruben gingen voornamelijk skateboarden en keken 's-avonds in Breck rond.

En zaterdag was het 23 jaar geleden dat we voor het eerst ouders werden! Van een ieniemienie jongetje. Hij was druk aan het werk en stuurde een selfie:

Gefeliciteerd lieverd!

Adam's Camp en Vaderdag

Afgelopen zondag bracht Leen Ruben en Sam naar Adam's Camp, een kamp voor kinderen en volwassenen met special needs. Dit kamp vindt plaats in de bergen bij Winter Park en er is werkelijk van alles te doen. Er is een meer voor allerlei wateractiviteiten, ziplining, go-karten, minigolf, wandelen, een tubing baan enz. 

Ruben zat in een cabin met mannen in de leeftijd van 19-35. Het serieuzere werk werd door counselors gedaan, Ruben en de andere vrijwilligers hielpen met hand- en spandiensten en er was véél te doen op zo'n groep. Ze hielpen met eten, drinken en naar bed brengen, maar waren ook een maatje voor deze mannen en hielpen ze mee met de activiteiten.

Ruben vond het ontzettend leuk en gaat eind juli nog een week mee.

Tuben:

Bij het kampvuur:

Talentenjacht:

Vandaag waren alle kinderen weer eens thuis. 

Leen met zijn kids. Happy Father's Day!

Zomervakantie

Heerlijk. Zomervakantie.

Ruben en Pien zeilden zonder moeite door hun finals en zo begon ook voor hen de vakantie.

Opa en oma bleven nog een tijdje en gelukkig knapte het weer op. Wel is het nog steeds veel te nat hier voor de tijd van het jaar, maar de temperatuur is lekker, hoewel nog niet echt heet.

We aten lekker buiten, gingen winkelen, picknicken aan het meer, de kinderen huurden een jetski, we lunchten met Leen in Denver, opa ging tennissen en we gingen nogmaals een weekend naar Breckenridge.

Pien heeft haar eerste week kamp er alweer opzitten, elke dag een paar uurtjes klimmen en doen op een high-ropes-course. De komende twee weken doet ze mee aan een theaterkamp. Verder zijn er sleepovers, bioscoopjes en zwemmen met vriendinnen. Ook kan ze urenlang liggen te lezen. 

Ruben trekt er veel met vrienden op uit en als hij thuis is speelt hij gitaar. Deze week is hij begeleider in een kamp voor special needs kinderen. Op een prachtige plek in de bergen gaat hij deze kinderen helpen met ziplinen, raften, go-karten, minigolfen en weet ik wat al meer. Hij slaapt met deze kinderen in een cabin en is dus nooit echt vrij. Ik heb alleen de eerste dag iets gehoord, daarna niet meer. Het zal ongetwijfeld aanpoten zijn.

Vic heeft een kamer gekregen in Madison. In de flat die hij wilde. Zijn roommate lijkt ook wel aardig, hoewel daar nog weinig van te zeggen is natuurlijk. Eind juli gaat hij twee dagen naar Madison voor orientatie. Hij ging kamperen met vrienden, maar heeft sinds kort een baan! Jawel. Hij is nu een 'working class American' zoals hij het trots zegt. Hij werkt voor een valet service waarbij hij ingehuurd wordt om bij feesten de auto's van de gasten te parkeren en later weer op te halen. Hij heeft zich van te voren bekwaamd in het achteruit inparkeren en omgaan met de versnellingspook. 

En dan is het vandaag onze 25-jarige trouwdag! Ongelooflijk! Ook dat we alweer 20 jaar in de VS wonen. We deden er niet veel aan vandaag, alleen uit eten. Volgende maand gaan we met z'n zessen op vakantie!

Memorial Day weekend in Breckenridge

Het bleef takkeweer. Regen in Denver, sneeuw in Breck. 

We hadden een lang weekend - Memorial Day Weekend, het onofficiele begin van de zomer, haha, welke zomer? - en gooiden de laarzen in de auto en vertrokken naar Breck. Daar was het toch een stuk beter weer dan in Denver. Ja, af en toe een natte sneeuwbui, maar ook zon en droog. We wandelden wat af en zagen dat de natuur alweer een stuk verder was dan twee weken geleden. 

En we zagen twee elanden! Vlakbij! Mia zou er wel even achteraan, maar dat mocht niet van ons. Elanden zijn agressieve dieren. 

Natuurlijk wilden de oma's en opa ook winkelen en koffiedrinken in het dorpje. 

Verder deden we veel spelletjes, gezellig bij de open haard. Heerlijk relaxed. 

Nu nog een week voor Pien en Ruben en dan is het voor hen ook vakantie!

Vic's graduation

Opa en oma arriveerden maandagmiddag. Mooi op tijd voor Vic's graduation van high school op woensdag. 

We gingen inmiddels de derde regenweek in en vooral op dinsdag was het bar en boos. Heel ongewoon voor Denver, maar niets aan te doen. 

In plaats van de leuke zomerjurkjes en sandaaltjes, hulden we ons in dikke winterjassen. De oma's deden panty's onder hun broeken aan en leenden winterjassen en laarzen van ons. Dekens en paraplus gingen ook mee. Want ja, graduation is buiten, duurt 2 uur en het was 5 graden boven nul.

De avond voor graduation scheen de zon waarachtig even en maakten we snel een paar foto's.

Ondanks het koude en natte weer was het weer fantastisch om een graduation mee te maken.

Na afloop gingen we met z'n allen lunchen en daarna had Vic verschillende feesten. En ook nu nog zien we hem nauwelijks, haha. Veel feesten en zo hoort het ook.

Two done, two to go!

Sokken kopen en senior prom 2015

Deze week kwam oma Wil weer aan. Ruim op tijd voor alle festiviteiten binnenkort.

Vic is helemaal klaar met high school, yay! Hij maakte al zijn schoolexamens en de AP examens, ging donderdag nog even langs school voor wat administratieve rompslomp en ...klaar!

Zijn vriendin Abigail gaf met drie vriendinnen een groot feest en hij hielp de hele middag mee met de voorbereidingen daarvoor. Wij gingen 's-avonds ook en het werd een soort van groot straatfeest. Erg gezellig.

Maxine en ik gingen sokken kopen voor daklozen. Ze nam Olivia mee en de dames gingen los in de Wa.lmart.

Zaterdagavond was de Senior Prom, het galafeest van school. Ze waren met een enorme groep van 22 stelletjes en ze zagen er allemaal prachtig uit. 

Eerst moest ie haar nog even officieel vragen:

Gelukkig wilde ze wel. Haha.

Abigail hees voortdurend haar jurk op:

En hier ook weer, haha

 

Het standaardplaatje:

Gelukkig hielden we het droog, want het onweert hier meestal in de middag. 

Ze hadden een superleuke avond gehad en nu hebben ze dinsdag nog de school bbq en daarna de repetitie van de graduation en op woensdagochtend is het zover: graduation 2015!

Mud season, oftewel modderseizoen

ÓVoorjaar in Colorado. Dat zijn warme zonnige dagen afgewisseld met regendagen. Helaas valt dat afwisselen erg tegen de laatste week, we hebben de hele week al de hele dag regen.

Vorig weekend deden Maxine en ik mee aan de Furry Scurry, een fundraiser voor het dierenasiel. Een vriendin met haar moeder en hond gingen ook mee. Mia vond het helemaal geweldig en het was warm die ochtend, dus een (honden)ijsje ging er wel in bij madam.

Datzelfde weekend had Ruben zijn frisbee tournooi. Er waren flinke stortbuien in de middag, maar hij genoot!

Maandag was het dan echt afgelopen met de zon. Regen en meer regen. De hele week. Hoewel het seizoen is afgelopen ging Ruben frisbeeën met zijn team. Doen ze altijd 1x in het regenseizoen. Hij kwam als een kluit modder thuis. Het was geweldig leuk geweest.

Wij wilden even naar het moutainhouse. Even kijken hoever de sneeuw was gesmolten rondom het huis. Vic ging niet mee. Zijn graduation feestjes zijn begonnen. Hij is bezig zijn schooljaar af te ronden. Hij maakt examens en heeft zijn laatste dag en examen op woensdag. Ook kreeg ik van de universiteit een lijst met aan te schaffen spullen voor zijn kamer. Hij heeft zijn koordjes voor graduation al gekregen, cap en gown kan hij volgende week ophalen. 

Ruben had ook vanalles gaande en bleef ook thuis. Maxine nam Olivia mee en we vertrokken in de stromende regen. Niet echt prettig rijden door de bergen, maar druk was het niet. Zegt Leen ineens: shit! En staat vol op de rem. Gelukkig geen auto vlak achter ons. Liggen er twee grote rotsblokken op de weg en een heel aantal kleinere. We rijden er een beetje omheen en doorheen en zijn best geschrokken. Als je zoiets op of voor je auto krijgt is het einde verhaal. We duiken daarna gauw de tunnel in en aan de andere kant is het weer iets beter. 

Zonder problemen komen we thuis aan en de sneeuw rondom het huis is zo goed als weg! Yay!

De volgende ochtend maak ik een vroege wandeling om Mia uit te laten en het heeft een beetje gesneeuwd. Geen mens te bekennen, we lopen daar met z'n 2en in het bos. Zo mooi en rustig. Mia rent als een wilde de bospaadjes op en af, maar ik loop te genieten. 

Later in de ochtend breekt zelfs de zon door en gaan Leen en ik een veel langere wandeling maken. Overal borrelt en stroomt er water en de meertjes zitten overvol. Mia ragt tot haar buik door de sneeuw en heeft de tong op haar enkels hangen.

Het is genieten! 

Later die middag begint het weer te sneeuwen en zondagochtend sneeuwt het nog steeds. Ook in Denver is er veel sneeuw gevallen, zo'n 25 cm. Hele dikke natte sneeuw. Ruben was bij een vriend en is daar maar blijven slapen. Terugrijden was niet te doen. Vic was thuis met een vriend en zou nog meer mensen op bezoek krijgen en ook dat ging niet door. 

Hopenlijk is dit de laatste stuiptrekking van de winter geweest, althans in Denver. 

Ik sluit af met een foto van onze waakhond: