Metaalmondje!

Afgelopen maand zijn we wel 5 keer naar de ortho geweest. Gelukkig is het dichtbij...

Dit alles om Maxine's gebit voor te bereiden op de Herbst appliance, de vroegere buitenboordmotor. Donderdag werd ie geplaatst. 

De staafjes aan weerskanten onderin zijn zelfs aan de buitenkant van haar wang te zien als twee bultjes. Deze zorgen ervoor dat haar onderkaak naar voren wordt gedrukt. Ze kan op dit moment haar kiezen niet op elkaar zetten. Na ongeveer een dag of tien zal ze dat wel weer kunnen. Heel veel pijn heeft ze niet, maar ze eet voornamelijk vloeibaar, totdat ze haar kiezen weer kan gebruiken. 

Op de foto is niet te zien dat ze ook bovenin een apparaatje heeft dat via haar gehemelte twee kiezen met elkaar verbindt. Hier past een 'sleuteltje' in en door dat te draaien wordt haar bovenkaak iets ruimer gemaakt.

Ze praat ook wat slissend, want het apparaat zorgt voor wat extra speeksel, maar dat zal snel over zijn.

Ze zal het een jaar moeten dragen. Dit is overigens niet om haar tanden er zo mooi mogelijk uit te laten zien (dat doet de beugel), maar het was dit of een kaakoperatie.

Black belt test

Hoop sport weer dit weekend.

Zaterdagochtend (te) vroeg zaten we in de ijshal Vic aan te moedigen. Hij zit behalve op het schoolteam ook in een ander team en dat speelde die ochtend.

's-Avonds speelde hij met Creek en dit was een heel belangrijke wedstrijd voor beide scholen. Er was dan ook zo'n mannetje of 500 aan publiek. En....gewonnen!

Ruben, ondertussen, was in de bergen en zou die avond terugkomen. Hij moest de volgende ochtend testen voor zijn tweedegraads black belt. Het waaide helaas zo hard in de bergen dat de tunnel gesloten werd. Lichte stress bij mij! Ze zouden de volgende ochtend om 6 uur gaan rijden, als de tunnel tenminste weer open was. Het weer in de bergen is echter veranderlijk, de wind ging liggen, de tunnel ging open en rond middernacht was hij thuis.

Gauw naar bed en de volgende ochtend zaten we net na achten alweer in de auto. Na enige stress - jij wist toch waar het was? Nou, je had het zelf ook even kunnen opzoeken he, in plaats van alles maar aan mij over te laten - kwamen we dan toch nog enigszins op tijd aan. 

Hij haalde het natuurlijk en het was leuk hem zo serieus bezig te zien. Er wordt getest op verschillende technieken en hij was het meest zenuwachtig voor het breken van de plankjes, die hij met diverse kicks (hand en voet) moest stukslaan. Het lukte allemaal hij is een trotse 2nd degree black belt!

De 'forms'

Zelfverdediging:

Daar gaat het eerste van de 9 plankjes!

De groep

Hij krijgt zijn nieuwe belt omgeknoopt:

De nieuwe riem, met de twéé gouden strepen!

En ja, zijn haar is te lang, hij laat het groeien...

Sneeuwerige snowball/Super Bowl weekend

Het bleef maar sneeuwen deze week, maar helaas niet genoeg voor een snowday. Daarvoor moet het het in de vroege ochtenduren behoorlijk sneeuwen, zodat  de wegen nog niet schoon zijn als het schoolverkeer op gang komt.

 Veel tandarts- en orthobezoek. Allemaal goed gelukkig. Maxine is nog niet klaar. Zij moet terug naar de tandarts voor sealants op haar kiezen en dan heeft ze nog 2 afspraken staan bij de ortho waarna ze een apparaatje in haar mond krijgt die ervoor moet zorgen dat de onderkaak naar voren wordt gebracht. 

Met Vic had ik weer heel wat te stellen deze week. Drie keer heb ik de school moeten bellen om zijn afwezigheid op te helderen. Zucht. Zijn schooldag begint om 7 uur en maandagochtend - 10 over 8 - stapte meneer weer binnen. Met Jack S., zijn partner in crime. Ik had net de andere 2 de deur uit gewerkt en liep nog in mijn nachtkloffie. Of ik even eieren kon bakken?

Nou nee dus. Eerst maar eens vertellen waarom ze op dit uur thuis zijn. 

Simpel. Ze lieten PE vallen. Lichamelijke oefening dus.

Ach zo.

Ja. En ze hadden de formulieren al in huis. Moest alleen nog een handtekening op. Van mij.

Hij had het  hier al over gehad met mij. Vic kan ontheffing krijgen vanwege het feit dat hij in het schoolhockeyteam zit. Zondagavond had ie nog gezegd dat niet te willen. En nu dus toch. Tja, niets zo veranderlijk als een tiener.

Maar moesten ze dan vandaag niet nog meedoen?

Ja. Nee. Eigenlijk wel. Maar ik snapte toch ook wel dat dat geen nut meer had? Toch? Of ik dus even wilde bellen dat meneer ziek te bedde lag. 

De volgende dag hetzelfde verhaal. Nogmaals bellen naar school, want hij had nog geen handtekening van de schoolleiding kunnen krijgen. 

Zucht. Ik moet wel zeggen dat de heren in hun vrije uur hier braaf in de keuken hun calculus huiswerk maken. Dat dan weer wel. Ze hebben ook besloten toch naar college te gaan. Dat bergen beklimmen in Peru gaat toch niet door...

Dan was het Snowball dit weekend. Ruben was door Rebecca gevraagd. We maakten een hoop foto's van het stelletje:

Vic had nog snel even Ruubs' zijn haar gedaan en ik mocht zelfs een foto maken:

Daarna reden we naar de ijsbaan om Vic's game te zien. Zijn date is één van de managers van het team en na de wedstrijd vertrokken ze snel. Geen foto's van hen dus, ze hadden het foto's maken met de groep en het dineetje gemist.

Vic bleef bij een vriend slapen en Ruben werd om half twee thuisgebracht. Ze hadden het allebei erg leuk gehad.

Na een paar dagen met veel sneeuwbuien was het vandaag een stralende, zonnige dag. We namen Mia mee voor een lange wandeling. Het was zalig en ze genoot volop. 

Vanavond dus de Super Bowl, de football wedstriijd tussen de Denver Broncos en de Seattle Seahawks. Dat werd een behoorlijke afgang voor de Broncos, maar ach, de half time show maakte veel goed. 

12 en 49

Elk jaar komt ie weer voorbij: de verjaardagsweek.

Eerst Maxine op de 22e en dan Leen op de 24e.

12!

We gingen gezellig met z'n vijven uit eten. Maxine mocht kiezen en het werd weer Sweet Tomatoes, een buffet restaurant. Al jaren haar favoriet.

Zaterdagmiddag kwamen er 5 giechelende meisjes. Ze aten pizza en taart, gingen in de hot tub, speelden pingpong en keken een film. Ze hadden nog redelijk geslapen ook.

Ze zit vandaag wel wat witjes op de bank en haar lontje is kort...

Ach, het was gezellig!

Inspiratieloos

Ja. Sorry hoor. De blogjes zijn een beetje ingekakt. Ik ook. 

Dat krijg je, hé, zo in het begin van het jaar.

We waren allemaal wat futloos na het vertrek van de Noompjes. Wisten gewoon even niet wat nu te doen.

Maar hé! Vakantieplannen! Dat werkt bij mij altijd super om uit een dipje te komen.

We kunnen nu aftellen naar de vakantie in Nederland (Giethoorn! Zeeland!). 

Nah. Dat duurt nog wel erg lang. Dus planden we een weekendje skien. Vanwege de hockey van Vic is weggaan in spring break niet mogelijk, maar Maxine en ik gaan dan een  paar dagen naar Disneyland! Leukleuk! Zo hebben we een paar leuke dingen in het vooruitzicht en dat helpt bij het doorkomen van de saaie wintermaanden.

Hoewel. Saai is het hier natuurlijk nooit.

Steven kwam aanwaaien. Hij ging een weekend naar Oregon om zijn vriend te bezoeken en moest vroeg vertrekken. Hij wil een zomer internship en heeft met Leen zijn cv aangepast en besproken wat er nog meer moet gebeuren. Hij moet o.a. zijn groot rijbewijs nog halen. Hopenlijk lukt hem dat deze zomer en anders doet hij het in de herfst.

Bitty wilde ook wel mee naar Oregon:

Ruben werd gevraagd om mee te gaan naar de Snowball dance op de high school:

Ook Vic werd gevraagd:

Ondertussen hebben de jongens hun examens voor het eerste semester afgerond. Pfff. Gedoe allemaal. De één werkt er hard voor en de ander voert niks uit. Resultaten zijn tot nu toe goed, gelukkig. 

Hier een zeldzame foto van de broertjes in een dolle ik-doe-niets-meer-aan-finals bui:

Er zijn nog meer foto's in deze serie, maar die zijn niet voor publicatie geschikt....

Zo stommelen we de januarimaand door. Schiet al lekker op.

Hier nog een officiele foto van Vic's hockey team:

Vic zit derde van links.

2013 was....

Een goed, leuk, gezellig familiejaar voor ons.

We luidden het jaar in met z'n zessen op een strand in Costa Rica. Vakanties met z'n zessen zijn heel speciaal; we realiseren ons dat deze steeds minder vaak voor zullen komen. Ondanks enige ... ahum... problemen, hadden we een geweldige vakantie.

De saaie wintermaanden werden opgeleukt doordat ons nichtje Kira in februari voor 7 weken bij ons kwam wonen. 

In maart gingen we een weekend naar South Dakota, ze wilde graag Mt Rushmore zien.

Ook zag ze enkele Avalanche wedstrijden.

In april gingen we een paar dagen naar Winterpark, waar we heerlijk geskied en gesleed hebben. 

Maxine had vele danswedstrijden en ik bracht vele uurtjes door in het theater.

In mei ging Ruben met school een paar dagen naar Washington DC en gingen Leen en Maxine een paar dagen naar Nederland.

Oma kwam over voor de 'continuation' van Maxine, haar afscheid van de elementary school, in juni.  

Ruben nam afscheid van de middle school. Ook in juni was het grote dansweekend, waarin Maxine voor het laatst meedeed met haar competitiegroep. 

De zomer bracht veel leuke dingen. Maxine ging met vriendin Faith op kamp, wat een groot succes was. Ruben vloog naar St. Louis om zijn vriend te bezoeken en ook zijn vriend uit California logeerde hier een week. Steven deed een summersession op school en Vic ging meetrainen met het varsity hockey team op school in de hoop om in de herfst gekozen te worden voor het team.

Leen en ik gingen een weekendje naar Vail, om ons 23-jarig huwelijk te vieren!

In juli vlogen Vic en ik naar Nederland om mijn ouders te verrassen op hun 50-jarig huwelijksfeest. Dat lukte goed en we hadden een paar hele bijzondere dagen. Erg leuk was ook de terugreis, want we mochten business class reizen!

Een week later ontmoetten we elkaar weer op Aruba, waar we 12 dagen met mijn kant van de familie doorbrachten. Heel bijzonder, zo allemaal samen!

Leen beklom nog een fourteener met zijn zonen, Mt Elbert.

Ook deed hij weer mee aan zijn jaarlijkse MS 200 fietstocht.

Maxine kreeg een beugel en Ruben behaalde zijn car permit.

En toen was de zomer toch echt voorbij en begon Steven alweer aan zijn senior jaar in college, Vic aan zijn junior jaar in highschool, waar Ruben aan zijn eerste jaar begon. Maxine begon in middle school.

Labor Day weekend brachten we door aan een prachtig meertje in de Rocky Mountains. 

Daarna was het doorbikkelen tot de herfstvakantie. Die brachten we door in New York om net op tijd weer thuis te zijn voor Halloween.

Vic werd geselecteerd voor het Cherry Creek Varsity Hockey team en traint vele uren per week.

Steven kwam thuis voor Thanksgiving en we hadden een paar mooie dagen.

December bracht weer veel familietijd. Oma Wil kwam begin december en daardoor kon ik met Leen mee naar San Diego. 

Een weekje later kwamen ook de Noompjes zodat we het laatste stukje van 2013 samen kunnen doorbrengen.

Nog even echt lekkere Nederlandse oliebollen en appelflappen bakken 

en toen...

Hallo 2014!!

Familiedingen

We genieten van het samenzijn met familie.

's-Ochtends, als ik benedenkom, zitten de meisjes al in de kamer en langzaamaan worden ook de jongens wakker. Er wordt koffie gezet. En thee. Ontbijt gemaakt. Plannen voor de dag. We gaan winkelen, wandelen en skien. We kletsen wat af, kijken films en sommigen van ons zijn behoorlijk verslaafd aan Hay Day en Candy Crush...

Op een sneeuwerige avond bezochten we de Blossoms of Light in de botanische tuin:

We hadden een heerlijke, zonnige skidag:

We gingen naar een Avs wedstrijd:

Steven is ook nog steeds thuis en ik geniet ervan al mijn jongens op de bank te hebben.

Mia is uitgeput van alle wandelingen en ligt lekker bij de baas:

Wij gaan nog even door met genieten!