Dinsdagochtend pakten we op en voordat we terugreden wilden we nog even tuben; op een grote band met hoge snelheid een heuvel afglijden. We hadden kortingsbonnen en omdat de sneeuw ook niet meer super was, kregen we nog meer korting en konden net zo lang blijven als we wilden.
'Pas op voor de grote plas onderaan de heuvel', riep het meisje ons nog na. Helaas was over die plas zo vroeg op de ochtend een ijslaagje gekomen en Vic, die 2 passen voor me liep, zakte er tot de enkels doorheen. Aangezien dit een keurige blog is, zal ik zijn uitroep hier niet herhalen... Hij had trouwens gewoon gympen aan en geen snowboots, zoals de rest, ouch.
Ook Ruben stapte keer op keer in het ijskoude water en na een half uur kon Vic z'n voeten niet meer voelen en ging in de auto zitten. Wij gingen nog even door, het ging echt supersnel en we gilden er dan ook lustig op los.
Onderweg naar huis begon het te sneeuwen en eenmaal uit de bergen werd dat regen. De volgende paar dagen was het zalig weer, warm genoeg om voor het eerst ook 's-avonds buiten te eten.
Met Mia's oogjes ging het inmiddels steeds slechter en ik ging voor de 2e keer die week naar de dokter. Antibiotica erin en meer druppelen. Ze voelde zich er helemaal niet lekker van en sliep een stuk meer dan normaal. Ook het zonlicht is pijnlijk aan haar oogjes. Inmiddels lijkt het wel iets beter te gaan, ze is in ieder geval weer meer wakker en opgewekter, maar we zijn nog niet 'out of the woods', het blijft zorgelijk.
De kinderen hadden sleepovers over en weer, aten pannenkoeken 's-ochtends, keken lekker t.v. , speelden met de buurkinderen en speelden 's-avonds ook lekker buiten. Precies zoals een spring break hoort te zijn.
Leen nam de meisjes zaterdag nogmaals mee om de trein naar Pikes Peak te nemen en deze keer lukte het wel. Daarna bezochten ze nog de cave dwellings in Manitou Springs. Uit eten bij de Mexicaan en weer een heerlijke dag voorbij.
Voor dinsdag werd een enorme voorjaarsstorm verwacht, die zo'n 25 cm sneeuw zou brengen. In de avond werd er al gewaarschuwd voor zware windstoten en tornados ten oosten van hier. Het sneeuwde hier nog niet, maar er waren wel harde windstoten. Tegen tienen begon het te sneeuwen en op de televisie zagen we hoe het ene na het andere schooldistrict aankondigde morgen gesloten te zijn. Om half 11 kwam het verlossende facebook berichtje: alle scholen gesloten! Woepie! Vic gooide meteen zijn 'Tale of two cities' weg, waar hij nog 5 hoofdstukken in moest lezen. Ik maakte Maxine nog even wakker om het haar te vertellen en die wilde direct weer uit bed.
Vanochtend viel het allemaal reuze mee. Er lag een laagje sneeuw, dat wel, maar voor hier stelde het niet veel voor. Leen had zich aangekleed om naar kantoor te gaan, hij had drie besprekingen. Beneden bleken er al twee afgezegd te zijn en hij cancelde zelf de derde en besloot thuis te werken.
Het heeft de hele dag gesneeuwd en het sneeuwt nog, maar ze hadden best naar school gekund. Punt is, dat er per jaar 3 dagen sneeuwvrij zijn ingeroosterd en aan het begin van het seizoen zijn ze erg voorzichtig met sneeuwvrij te geven. Dit is waarschijnlijk de laatste storm van het seizoen en dat vergemakkelijkte de beslissing. In ieder geval een heerlijke vrije dag voor ons allemaal, een soort extra weekend dag zonder enige verplichtingen midden in de week.
Wat een gezellige daagjes zo in het vroege voorjaar. Lachen op die banden en dan naar beneden. Zo te zien hebben ze het wel naar hun zin. Zat jij er ook op? :) Of was jij voor de foto's? ;)
ReplyDeleteHeerlijk om weer buiten te eten! Zondag zal het hier een graadje of 20 worden, dus dan hoop ik ook weer eens buiten te kunnen zitten. Of lekker een stukje fietsen...ook wel zin in.
Gut en toen ineens nog wat sneeuw dus bij jullie. Hopelijk waren dat de laatste stuiptrekkingen en kan de lente dan nu echt beginnen. Fijn weekend alvast hoor