Zes in de VS: Shakespeare week

Maxine's basisschool heeft een Shakespeare Club. Daar wilde ze wel bij, besloot ze, in Kindergarten, met een aantal vriendinnetjes. Het leek mij allemaal wat hoog gegrepen, maar ik ben een groot voorstander van literaire kennis, dus toe maar (dat de tijd van de club bijeenkomst zeer gunstig voor mij was destijds, heeft vast ook meegeholpen!).

De eerste 3 jaren wordt er 1 show gegeven en de kinderen zingen voornamelijk liedjes over de toneelstukken van Shakespeare.

Daarna wordt het serieus. Er wordt een heus toneelstuk opgevoerd met de 5e klassers in de hoofdrollen en bijrollen voor de 3e en 4e klassers.

We zijn inmiddels zes jaar verder en Maxine is een 5e klasser. Ze kreeg dit jaar dan ook een van de hoofdrollen. Er zijn twee casts: een A en een B. Elke cast treedt 2x op. Voordeel hiervan is dat bij ziekte of afwezigheid van een speler, de speler in dezelfde rol van de andere cast, zijn of haar rol kan overnemen. We hadden Maxine's rol zorgvuldig gepland, ze zou op donderdagavond spelen, want vrijdagavond had ze een dance competitie.

Een week van te voren bleek dat haar speler met dezelfde rol in de andere show er niet zou zijn...Stress! In overleg met aan leraren (ook op de dansschool) hebben we toen besloten dat Maxine alle shows zou doen aangezien het onmogelijk zou zijn haar uit de show te schrijven. De dance school zou het dan zonder haar doen (enkele routines konden gelukkig verschoven worden naar zaterdag). Pff.

In de loop der jaren ben ik ook steeds meer betrokken geraakt bij de Club. Er moet veel werk gebeuren voordat de show op het toneel staat. Er werden placemats ontworpen (dinner is included), op foto's van Romeo en Juliet werden de gezichten van de spelers geplakt (109 kids, dus wel even wat werk!), de gang naar het gymlokaal moest versierd worden, want de indruk wordt gewekt dat men een middeleeuws theater binnenloopt...

Inmiddels ben ik een expert en met een groep vrouwen is het deze week allemaal klaar gekomen. Het zag er super uit!

Dit jaar was ik ook een Rehearsal Director: ik had mijn 'eigen' kinderen, met wie ik een scene moest instuderen. Tjonge jonge, wat was dat leuk! En moeilijk! Ik leerde ze hun zinnen, ik leerde ze acteren (woehahah), ik hield ze in toom (soms niet..), ik moedigde ze aan en ik zat met de handen in het haar... Maar wat deden ze het geweldig, ik was zooo trots op ze!

De show in het kort:
Shakespeare moet, zoals elk jaar, weer een toneelstuk voor de koningin schrijven en is geheel inspiratieloos...
Gelukkig heeft hij een levendig gezin, met zoon Hamnet en dochters Judith en Susanna. En zijn liefhebbende vrouw Anne...hoewel...er zijn behoorlijk wat scheurtjes in dit huwelijk...
Hamnet is elke week verliefd op een ander meisje, deze week ene Rose. Zijn zussen nodigen Rose uit met hen naar een ball (disco, haha) te gaan en daar ontdekken ze dat Rose een zeer geniepig meisje is. Hamnet, ondertussen, laat Rose staan, want zijn oog valt op een ander meisje....Juliet.
Shakespeare hoort dit alles aan en besluit een play te schrijven over 'love...young love'.
Judith en Susanne zijn meisjes van deze tijd: ze hebben computers en vooral cellphones, waarmee ze voortdurend twitteren, facebooken en texten. Ze zetten het hele debacle van Rose en Hamnet op facebook en Rose besluit wraak te nemen op Hamnet en de zussen...ten koste van Juliet en Hamnet's jonge liefde.
Shakespeare schrijft aan zijn play en probeert ondertussen zijn vrouw Anne te sussen. Hij heeft ook moeite met alle technologische ontwikkelingen van de laatste tijd (computer, cellphone...hij snapt dat allemaal niet zo). Door al zijn huwelijksproblemen is hij niet in de stemming voor een goede afloop van zijn nieuwe play, die hij 'Romeo en Juliet' noemt. Tja, iedereen kent dat verhaal en Romeo en Juliet sterven beiden (en nog wat anderen ook....).
De zusjes Shakespeare nemen wraak op Rose en uiteindelijk komt dit verhaal wel goed...
Er zijn dus twee verhaallijnen, de scenes van Shakespeare's gezin en de originele play: Romeo en Juliet.

De Shakespeare zussen, Susanna en Judith: