Washington DC met Linda!

En toen was het zomaar ineens de dag waar ik al weken naar uitkeek: naar Washington DC met Linda!

Na een vlotte vlucht kwam ik donderdagmiddag aan op Dulles International en zag al gauw dat de vlucht uit Amsterdam ook was geland. Ik ging lekker zitten bij Int. Arrivals en vermaakte me met mensen kijken. Na een uurtje kwam ze dan eindelijk door de deuren! Big hug, even plassen en in de taxibus naar het hotel.

Ondanks dat het voor haar na middernacht was wilde ze niet in de hotelkamer blijven. We liepen de zes blokken naar het Witte Huis en namen onze eerste selfie:

Heel apart om daar nu ineens te staan. We keken onze ogen uit naar de aparte figuren die er stonden te protesteren en naar de vele toeristen. 

Ook liepen we naar het Washington Monument. Daarvoor hebben we maandag kaarten om met de lift naar boven te gaan.

We aten iets bij een Italiaans restaurant. Linda een voorgerecht want veel honger had ze niet. Tegen tienen waren we weer bij het hotel en ze viel direct als een blok in slaap.

Het is gezellig wakker worden met mijn zus. Ze kletst er direct op los. Voor mij is het nog erg vroeg maar ik kom er ook uit. We moeten niet te laat weg want we hebben vandaag afgesproken met Petra. We kennen haar van haar blog en facebook en ik heb haar al eens ontmoet. Zij is gids en zal ons een rondleiding geven vandaag. 

We eten even in de Starbucks in de lobby en gaan dan op pad om de metro uit te vogelen. Dat lukt en iets te vroeg staan we op de afgesproken plek. Petra komt ook al snel en het is direct gezellig. 

We lopen een rondje monumenten en Petra vertelt iets over allemaal. We maken overal foto's en kletsen ondertussen gezellig.

World war II monument:

Vietnam memorial

Lincoln monument

Korea memorial:

Jefferson monument

Voor de lunch heeft ze gereserveerd bij een heel gezellige bar. We worden vlot bediend en onze linzenburgers zijn zalig! Ik wil graag een Pandora bedeltje ter herinnering en omdat dit een privetour is neemt Petra ruim de tijd om een juwelier te vinden die het bedeltje heeft.

Ook wil ik graag de originele Onafhankelijkheidsverklaring in het echt zien en weer maakt Petra daar tijd voor en loodst ons de National Archives binnen. 

Het Capitool:

Library of Congress:

Na vieren nemen we afscheid en Linda en ik voelen onze benen wel. We hebben wel zo'n 10 kilometer gelopen! 

We gaan ergens in de schaduw zitten en bedenken wat we willen doen. Maar zoals gewoonlijk kletsen we weer een uur in tien minuten en is het te laat nog ergens heen te gaan. Even naar het hotel maar en daarna lekker eten.

Zaterdag staan we ook weer bijtijds op en maken ons klaar voor de dag. We nemen de metro naar Arlington, de nationale begraafplaats. Tussen de rijen sobere witte grafstenen lopen we naar het monument van de onbekende soldaat. Dit wordt 24 uur per dag bewaakt en elke half uur is er een afwisseling van de wacht. Heel indrukwekkend. 

We stoppen bij de monumenten voor de space shuttles die neergestort zijn en komen dan bij het graf van de doodgeschoten John Kennedy en zijn vrouw Jackie. Hier brandt een eeuwig vuur, door Jackie aangestoken bij de begrafenis van haar man. 

As laatste stoppen we bij het huis van Robert E. Lee, vanwaar we een prachtig uitzicht over de stad hebben. We krijgen een rondleiding door het huis. 

Dan weer een stop verder met de metro en we stappen uit bij het Pentagon. Daar is op 11 september 2001 het derde vliegtuig neergestort. Bij de memorial zitten we even op een van de helaas vele bankjes in de schaduw. Elk bankje is in de vorm van een vliegtuigvleugel en representeert een slachtoffer.

Nog een stop verder brengt ons bij Pentagon City, een grote shopping mall. Hier scoort Linda haar U.ggs en nog wat andere dingen.

Dan nemen we de metro naar Alexandria, een leuk plaatsje aan de rivier. We nemen het gezellige trammetje tot aan de waterkant en zoeken dan een restaurantje op. We eten heerlijk in een Ierse pub en zijn pas laat weer op de kamer. Tjonge, we voelen onze benen wel, zeg!