Maui - week 2

Na vijf dagen haalden we Steven van het vliegveld. Hij kon niet de volle twee weken mee vanwege zijn werk.

Heerlijk om een paar dagen met z'n allen te zijn!

Hij huurde een scooter en dat was lachen. 

Leen en ik vonden het tijd worden voor iets actievers. We waren al wel met de kinderen naar de westkust van Maui geweest. Dat stuitte op veel onbegrip bij de kinderen. Waarom een uur rijden als er voor het huis een prima strand is? Afijn. 

We boekten een snorkeltrip en sleurden de kids om kwart over vijf uit bed. Snorkelen is het best in de ochtend, voordat in de middag de wind opsteekt. 

We gingen snorkelen bij Molokini, een overgebleven krater dat nu een natuurreservaat is. Het water daar is ontzettend helder en we snorkelden er een uur. Daarna ging het door naar Turtle Town. We zagen wel een schildpad hier en daar, maar niet zoveel als we hoopten. 

Een andere trip die we graag wilden doen was de zonsopgang bekijken op de krater Haleakala. Zon gaat om 6 uur op, twee uur rijden en we wilden er ruim van te voren zijn. Dat werd 3 uur 's-nachts opstaan. Daar hadden de kinderen geen zin in, dus lieten we ze achter. 

Het werd een bijzondere ervaring. Eerst de rit in de nacht en bij aankomst op de top lichtte de horizon al wat op. We kregen het laatste plekje op de parkeerplaats en er stonden al massas mensen te wachten. Heel apart om daar zo met z'n allen te staan. Berekoud was het. Het werd lichter en lichter met prachtige kleuren en daar was de zon. Een Hawaaiaanse vrouw begon te zingen terwijl de zon opkwam en wenste ons een prettige eerste dag van de rest van ons leven toe die begon op deze heilige plek op Maui. 

Op de terugweg namen we wat meer de tijd en tegen de tijd dat we weer thuis waren waren de kinderen ook net op. 

De volgende dag huurden we een surfplank om te stand up paddleboarden. Dat was hartstikke leuk om te doen en jeee...wat zagen we veel schildpadden hier. Ook een kleintje die steeds met het kopje boven water kwam. Supergeslaagde ochtend.

Steven en Vic vlogen vrijdagnacht terug naar het vaste land en we keken nog maar eens naar de zonsondergang voordat we ze wegbrachten.

 

Nu waren er nog maar een paar dagen over en zaterdag reden we nogmaals naar de westkust. Vrienden van ons uit onze San Francisco tijd bleken ook op Maui te zijn en met de dochter houdt Maxine als enige nog contact. De dames wilden elkaar dolgraag - na 7 jaar! - weer zien en we ontmoetten ze op het strand van Napili Bay. De meisjes waren blij elkaar weer te zien en brachten de dag in zee en het zwembad door terwijl Ruben met de 19-jarige zoon ging snorkelen en wij heerlijk met elkaar bijkletsten.

Halverwege de middag namen we afscheid. We wilden nog graag de Nakalele Blowhole zien. We klauterden naar beneden en de blowhole was spectaculair.

Nu reden we terug naar huis, maar gingen uit eten in Lahaina, een levendige toeristenplaats. We zagen weer de zonsondergang, bewonderden de énorme banyan boom en winkelden even. 

Erg leuk dagje was dat.