Week 2 in Nederland

Na een heerlijke zomerse week vertrokken we naar mijn familie, naar Oost-Groningen. We vielen er met de lunch binnen en dat kon gelukkig ook allemaal gezellig buiten.

Standaard is altijd het rondje wandelen langs de kerk, over de dijk en door de haven. De kerk was open en we klommen tot bovenin, langs de enorme klok. Dat vonden Thijs en Lynn wel griezelig, want wat als de klok ineens ging 'bimbammen'?

Ruben had wat met schapen deze vakantie. 

We keken nog even rond in het gezellige haventje voor we gingen bbq-en bij Linda.

Vroeg op de volgende ochtend, want ik ging mijn Nederlandse paspoort verlengen. Nu eens niet in Amerika, want het wordt ons daar steeds moeilijker gemaakt. We moeten steeds verder reizen. Alles ging prima tot mijn pasfoto's afgekeurd werden. Balen! De winkels waren nergens open op maandagochtend en ons vertrek voor een midweek in Egmond aan Zee werd vertraagd met een paar uur. De rest van de familie ging wel alvast op pad. 

Afijn, het kwam allemaal helemaal goed en na een korte stop op de Afsluitdijk kwamen wij ook aan in Egmond aan Zee. Eten, fietsen huren en naar het strand! Ja, daar is de zee weer!

Ook de volgende dag gingen we naar het strand en later winkelden de dames nog wat in het gezellige plaatsje. 

De volgende dag was het weer wat slechter en besloten we naar de Zaanse Schans te gaan. Toeristisch, maar toch wel eens leuk.

De dag daarop begon met hoosbuien. Maxine en Ruben wilden graag naar Amsterdam en vooral Ruben winkelde flink in de Kalverstraat. We liepen over de grachten, zaten op een terrasje aan de Dam, bezochten de Bloemenmarkt en het Begijnhof, de HEMA en liepen over het Leidseplein en Museumplein. Kort, maar krachtig.

Na nog een laatste strandwandeling de volgende ochtend vertrokken we daarna weer naar het noorden. 

Zaterdag deden we waar Leen al jaren zin in had: wadlopen! Lynn bleef bij opa en oma. Voor Thijs werd het 'de mooiste dag' van zijn leven. Mooi toch?

Prachtig is het wad! We liepen door het slijk en later over het zand naar de Waddenzee. Gingen door diepe geulen en hadden de krabbetjes aan de voeten hangen. Geen zeehondjes gezien, maar die liggen bij mijn ouders zo ongeveer in de achtertuin, dus dat gaf niets. 

Daarna was het voor Ruben en Leen alweer tijd om te gaan. Maxine en ik bleven nog een paar dagen.