presidenten en mammoeten

We hebben allemaal heerlijk geslapen en gelukkig is het ergens vannacht opgehouden met sneeuwen. Je zou toch ingesneeuwd raken in de Black Hills! Die black hills zijn overigens white hills nu, het zicht is helaas nog steeds erg slecht.

We doen ons tegoed aan het gratis ontbijt (vooral de kinderen stouwen aardig wat weg) en gaan dan opnieuw naar Main Street, Rapid City. Het mag dan niet meer sneeuwen, er staat wel een snoeikoude wind. We rennen van straathoek naar straathoek om te raden welke presidenten er op het kruispunt staan.

Kira gaat op de foto met Lincoln en Ruben met Truman. Het beeld van Clinton is weg (omgezaagd?), maar ook dat is geen probleem voor Ruubs.

Omdat het uitzicht slecht is en het dus ook snoeikoud is, besluiten we de Mammoth Site in Hot Springs te bekijken. Wij zijn er al eerder geweest maar voor Kira is het nieuw en ook Maxine kan zich er weinig van herinneren. 26000 jaar geleden zijn hier mammoeten in een meer gevallen, waar ze niet meer uit konden komen. Ze zijn daar dus gestorven en hun botten zijn in 1974 gevonden. In plaats van ze uit te graven is er een museum om heen gebouwd, waar ze nog steeds aan het uitgraven zijn. Inmiddels zijn er al zo'n 60 mammoeten en talloze andere dieren gevonden.

Als we uit het museum komen schijnt zowaar de zon. Nee he, net als wij weer weg moeten. We halen gauw een sandwich bij Subway, waar Kira weer gek wordt van alle keuzes, en eten die in de auto op. We maken een kleine detour, zodat we ook de staat Nebraska bezoeken. Kira wil graag een foto van het welkomstbord en met gevaar voor eigen leven (snoeiharde wind) maak ik die voor haar. Leen moet me gewoon de auto weer intrekken!

Mmmm,...the good life? Dat is hier niet echt te zien. Hier is het echt prairie, zover we kunnen kijken. Door de keiharde wind breekt een ruitenwisser af. Ook zien we ontzettend veel tumbleweeds, droge bosjes takken. Ze waaien naast de weg mee en steken met z'n allen over. Zoveel hebben er nog nooit bij elkaar gezien en Kira steekt het fototoestel maar weer eens uit het raam. Wat een leegte hier. Het ziet er allemaal wat triestig en verloren uit, ook omdat we door verschillende zandstormen rijden en het gewoon haast donker is daardoor.

Dan rijden we colorful Colorado weer binnen en na nog eens 2 uur rijden zijn we weer thuis. Veel gezien, veel gereden, gezellig weekend!